Museumpass in Gent

Ik deed eerder een reeks over Antwerpen en eigenlijk kan mijn eigen stad ook niet ontbreken. De tentoonstellingen bezocht ik op verschillende momenten en ik zwaaide telkens met mijn museumpass maar tijdens de feesten zijn de musea gratis voor Gentenaars. Al moet je wel reserveren!

Ik keek heel hard uit naar Frida Kahlo Her photos in de Sint-Pietersabdij. De tentoonstelling toont haar foto's en als je denkt dat het foto's zijn die zij gemaakt heeft, dan klopt dat maar gedeeltelijk. Het zijn ook foto's die ze in haar bezit had, die haar inspireerden of die haar leven toonden. Je mag er geen foto's van maken en zoals je misschien merkt op de foto gaat het om relatief kleine foto's. Je staat dus een beetje aan te schuiven om de foto te kunnen bekijken. En de lettertjes zijn redelijk klein, maar de uitleg is ook beperkt.

Voor mij een beetje een teleurstelling maar ik kan er absoluut in komen dat je graag wil gaan kijken. Ik zou ook zo zijn.

Home stories in het Design museum toont interieurs van verschillende bekende architecten. In maquette vorm, in foto's en in plannen. Ik vond het wel boeiend om de uiteenlopende interieurs te zien, maar er was niet meteen eentje waarvan mijn hartje ging zingen, misschien omdat ze allemaal zo groot en onbereikbaar leken. Hoewel je ook een selectie van ikea covers van de voorbije decennia krijgt voorgeschoteld en dat al meer my cup of tea was.

Natuurlijk deed ik mijn schoenen uit om rond te lopen in de zeteltjes en ik ging zelfs even zitten om te zien hoe het voelt. Voor kinderen een speelparadijs, maar ook volwassenen kunnen moeilijk aan de verleiding weerstaan en de bewaker die we hadden moedigde mensen ook aan om het toch maar eens te proberen. Ik denk dat hij de glinstering in de ogen ziet, ook al verschuilt de glimlach zich achter een mondmasker.

In het Industriemuseum, het vroegere MIAT was het een ontdekking om nog eens door de vaste collectie te gaan. Ik denk niet dat ik ooit die bobijnen in alle kleuren en machines beu gezien raak. Ook de printmachines kunnen me wel bekoren, zeker als iemand aan het werk is.

Een absolute aanrader momenteel om naar het museum te gaan is Kathedralen van de industrie van Alexander Dumarey. Hij zocht foto's uit het archief van het rijke Gentse textielverleden en ging dezelfde locaties fotograferen. Ze hangen in hetzelfde formaat naast elkaar en soms is het echt wel alsof er geen dag voorbij is gegaan en soms is het kijken naar wat nog hetzelfde is. Heel boeiend, voor mij ook om te ontdekken waar allemaal restanten te vinden zijn.

Het MSK veranderde zijn zalen en hierdoor krijgt de vaste collectie een nieuwe aantrekkingskracht. Sommige werken herkende ik, andere leek ik voor het eerst te zien. Wat ik vooral geslaagd vond was de combinatie van schilderwerken en beeldhouwwerken die in dialoog met elkaar leken te gaan. Ook al miste ik wel wat van de grandeur in de open ruimte, het werd ruimschoots goed gemaakt.

Meer dan eens keek ik met grote ogen naar de werken of de combinatie, ook als het werken waren die ik voorheen al zag en me zelfs kan herinneren waar ze hingen of naast welk ander werk. Ik vind het verfrissend om te zien en een heel geslaagde ingreep, waardoor het de moeite is om ook nog eens door de vaste collectie te gaan en niet enkel voor een tijdelijke tentoonstelling rap binnen te springen.