Ik gebruik vaak de patronen van Deer&Doe en toch zou ik haar boek Dressed niet zomaar aanraden. Het boek is gericht op het maken van een minicollectie. Je krijgt een hoop uitleg over verschillen in stof, kleuren en vormen. Ik maakte het patroon een eerste keer in januari 2020 en volgde het patroon. Nadien volgden er nog een aantal in french terry, corona zit er zeker voor iets tussen. De valse gulp knip ik dan weg, het is misschien wat te veel gedoe als je het toch niet gebruikt. Lui wijf, absoluut. 

Het patroon is een rechte broek met zakken. Ik verlengde het patroon omdat het eerder halverwege de kuit komt als je het patroon volgt, toch bij mij. Ik maak een 46, mijn standaardmaat bij Deer&Doe. Ik ben fan van het patroon omwille van de zakken, maar een elastiek vind ik wel comfortabel maar soms wat te sportief voor mijn kleerkast. Ik las al in de eerste post dat ik wel eens een rits wou proberen en kijk, het is er van gekomen. #schaterlach

Het is er van gekomen in een stof met ramie die ik kocht bij Madeline De Stoffenmadam. Ik had een andere broek in gedachten maar de rol bevatte niet één stuk maar twee stukken. Als ik mijn initiële idee had uitgevoerd had ik toch wel veel overschot gehad en deze broek bleek ideaal om de stof zuinig te gebruiken. 

Ik stikte eerst de zakken, dan de rits en dan de broek. Ik paste al eens om te zien hoe de broek valt. Zo kon ik op het rugpand een beetje overschot wegnemen zodat de vorm beter mijn lichaamsvormen zou volgen. Met een elastiek los je zoiets natuurlijk wel op, de pasvorm is minder strikt door de elastiek. 

Op de foto zie je dat mijn boord wat te veel ruimte heeft. Maar het kwam niet meteen over als problematisch. De broek zit goed en ik hou van het model. Ik kreeg ook al veel complimentjes en na de MeMadeMay in een koudere meimaand merkte ik wel de noodzaak aan meer broeken in mijn kleerkast, zeker broeken die ook in mijn werkroutine een plaatsje kunnen krijgen. 

Ik droeg de broek tijdens een etentje zaterdag en merkte dat ik toch ook wat ruimte over heb, dus ligt ze terug op mijn naaitafel. Ik ga aan de heupen een beetje versmallen, minder dan bij de andere roze broek en ook hier de boord doorknippen, waardoor ik hoop dat deze ook wat beter aansluit. Meestal draag ik mijn t-shirt toch boven mijn broek, dus dan zou het ook minder opvallen. 

Voor deze broek koos ik voor een drukknop die onzichtbaar in de boord zit verwerkt. Ik had geen zin om op zoek te gaan naar een passende knoop en ik hou van deze stof. Gelukkig want er liggen nog een paar meter te wachten op verwerking. (In mijn verdediging, ik kocht van deze collectie maar één stof). In de zakken verwerkte ik een restje katoen van Soft Cactus, de voorloper van See you at six.