Dit maakte dat ik de sokken mee kon nemen op stap naar de zee en andere treinritten. Het is ook een verslavend patroontje omdat je nog een patroontje wil afwerken. 
Het lukte zelfs tijdens online vergaderingen en webinars, op voorwaarde dat ik gewoon kon volgen en zelf niet moest praten. Ik koos voor een blauwe wol van Old Maiden Aunt uit een reeks die ze verfde gebaseerd op metalen ofzo. Ik blijf voorlopig wel voor blauw kiezen. 
Ik vond ze aangenaam gezelschap op een grijze zondag toen mijn lijf niet mee wou maar ik wel Staged op VRT.nu ontdekte. Het lukt me niet om het tempo van de bluestockingsclub te volgen, twee weken voor een paar sokken is te weinig en ik zie daar wel een paar redenen voor, afleiding van andere projecten en ook te weinig tijd om te breien in het algemeen. Het derde paar staat al op de naalden, het volgende zal bepaald worden door het volgende patroon. Ik wil wel wat uitdaging, maar te moeilijke sokken zijn ook moeilijk om mee te nemen en onderweg te breien.