GF - ladies night

Ladies night! Zo werd gisteravond door de Handelsbeurs aangekondigd, misschien een reactie op het artikel dat er weinig vrouwen op Belgisch...

Ladies night! Zo werd gisteravond door de Handelsbeurs aangekondigd, misschien een reactie op het artikel dat er weinig vrouwen op Belgische festivals geprogrammeerd zijn deze zomer. In het lijstje van Shesaidso scoorde Boomtown trouwens 14,89% volledig vrouwelijke acts en 31,91% met gedeeltelijk vrouwelijke acts (blij dat ik dit zelf niet moest gaan uitzoeken). Al bij al nog niet zo'n slechte score. 

Ivy Falls is het soloproject van Fien Deman, die je kan kennen van I will I swear. Maar het is ook een groep. Het wordt aangekondigd als pastel pink pop en ik kan u niet al verklappen, dat is niet mijn kleurenpalet. Niettemin was ik benieuwd en gelukkig heb ik me door de kleuren niet laten tegenhouden. Bij het eerste nummer was ik nog wat terughoudend, maar bij het tweede nummer "bottles" klinkt haar stem steviger door. Er zijn meer beats en er mag al eens gedanst worden. Het is soms een wankel evenwicht waarbij haar stem misschien wat dreigt te verdrinken in de muziek, maar ze houdt al bij al goed stand. Zeker bij "Find me" hoor je de kracht. Misschien niet toevallig dat de eerste EP Mean girls noemt...

Fien maakte zelf ook de opmerking over het aantal vrouwen die die dag geprogrammeerd stonden. Maar ze had er vooral zin in. Ze was aangenaam verrast dat er al zo veel volk was komen opdagen zo vroeg op de avond en inderdaad in vergelijking met andere avonden was er duidelijk meer belangstelling.

Sylvie Kreusch is moeilijk in een vakje te plaatsen. Ik zal maar beginnen met de obligate verwijzing naar Warhaus maar eigenlijk doet dit haar wat te kort. Dit is haar eigen project en het is duidelijk dat ze een eigen stijl heeft. Haar band bestaat uit twee drummers en percussionisten. En verder zijn er nog beats uit een doosje. Ze zingt, ze fluistert, ze schreeuwt, ze bezweert...

Ik zag haar eerder aan het werk tijdens haar cd-voorstelling in de Minard waar ze iedereen uit de pluchen zetels joeg en ik moet zeggen, ik kan moeilijk stil blijven staan op deze muziek. Ik wil dansen. Ik had de indruk dat het wat langer duurde bij de rest van het publiek, misschien een beetje uit hun lood geslagen bij zoveel muzikaal geweld, maar Sylvie moedigde hen wel aan.
Voor mij leek het of de muziek deze keer wat minder over kwam, terwijl de drums en percussie zeker even aanstekelijk bleven klinken. Ook het dansen en zingen van Sylvie Kreusch was vol enthousiasme. Voor het laatste nummer kreeg ze dan toch een aantal moedigen op het podium die zonder schroom mee dansten. Mooi om zien!

En die twee andere dames, Tsar B. en Vive la fête, heb ik moeten missen om bij te gaan kletsen met twee andere dames, want ook dat zijn Gentse feesten.

Boomtown, 20 juli 2018.

Dit postje komt ook op Gentse blogjes, waar je ook van de collega's kan lezen hoe ze de feesten ervaren. 

You Might Also Like

0 reacties