Soms lopen avonden anders dan gepland. Toen mijn vriendin stuurde dat ze zich niet zo lekker voelde besloot ik het niet aan mijn hart te laten komen. Ik heb een abonnement bij Boomtown gekocht en dat zorgt ervoor dat ik naar de betalende concerten in de Handelsbeurs kan. Eigenlijk is dat wel een leuke manier om wat nieuwe muziek te ontdekken.

Gisteren was het hiphop en ik had al halvelings beslist dat ik die wel kon missen. Maar nu kreeg ik dus toch de kans om te gaan kijken. Ik ben niet vies van een beetje hiphop. Al is het niet meteen mijn favoriete genre. De avond voordien liet 't Hof van Commerce de zaal uit zijn dak gaan. Maar dat is voor een stuk ook nostalgie of heimwee.

Ik bekeek het programma en was benieuwd naar Blu Samu. Salomé Dos Santos aka Blu Samu is een Portugees-Belgisch rapper-singer-songwriter. Ze groeide op in Antwerpen maar maakt al een tijdje deel uit van de Brusselse hiphop scène.

Ze straalde van de energie en had niet zo veel moeite om het publiek te doen bewegen. Het eerste concert in de Handelsbeurs is altijd wat afwachten. Het is dan nog relatief vroeg op de avond. Meezingen lukte niet altijd, maar ze hield de moed erin. Ik kon niet stil blijven staan en aangezien ik de muziek voor het eerst hoorde, vind ik dat allesbehalve een slecht teken.

Stikstof ken ik van naam. En ook Zwangere Guy zegt me wel iets. Maar verder dan hiphop uit Brussel zou ik niet komen in de één of andere quiz. Het was dus een goed moment om eens te gaan zien. De zaal was goed gevuld en ik bleef wat uit de verte toekijken. Blu Samu had al geprobeerd om er een feestje van te maken en bij Stikstof was er geen uitleg nodig hoe dat werkte. Er werd hevig gedanst voor het podium en de rhymes werden mee gescandeerd.

De beats waren aanstekelijk. Hier en daar begreep ik wel een flard tekst. Het ongenoegen, de maatschappijkritiek en het optimisme, zoals het programmaboekje ook zei. Stikstof kon me wel bekoren en komt ook in het rijtje "verder te ontdekken". Brihang kwam een nummer mee doen.


Ik besloot echter het einde van de set niet af te wachten, want ik wou niet zoals bij Absynthe Minded voor een afgesloten plein komen te staan. Hoewel de mannen van Girls in Hawaii zonder problemen de AB uitverkopen, bleek die vrees onterecht gisteren op Boomtown. Het is niet hun eerste passage op Boomtown en ze deden wat van hen verwacht werd. Een mooie set met nieuw en ouder materiaal, en de muziek die voor zich spreekt.


Als afsluiter besloten we om terug naar het Luisterplein te gaan voor een beetje nostalgie. Isabelle A kwam er een akoestische set brengen. Al bleek dat een beetje relatief, maar je gaat ons niet horen klagen. Isabelle A praatte met haar publiek: "Lowietse? Ja, die komt nog wel..."


Ze bracht een mix van nieuw en ouder werk. En ondergetekende blijkt toch wel een kenner van het repertoire te zijn. Het hoeft geen verbazing te wekken dat "Hey, lekker beest" een echte meezinger werd en het Luisterplein toch niet zo stilletjes bleef.


En zo werd een avond die eerst wat in het water leek te vallen toch nog een fijne avond.

En dit postje wordt ook gepost op Gentse blogjes