Of ik zin had om even te komen kijken naar de try-out. Een vraag waar ik graag ja op zeg en zo zat ik gisteren in een select gezelschap in de Expeditie, op Dok Noord. Marinus is wat ze bij Compagnie Cecilia een sidekick noemen. Op deze manier willen ze projecten van jonge theatermakers ondersteunen.

Marinus gaat in première in Oostende, maar daarvoor spelen ze in Gent. Het is het verhaal van de kapers in de 17de-18de eeuw in Oostende, een verhaal dat niet zo bekend is en zich uitstekend leent voor sterke verhalen, maar ook voor verhalen vol emotie. Het stuk baseert zich op een boek van Jan Van Dorp, meer bepaald ‘Flamand des vagues’ een historisch correcte weergave van het Oostendse kapersleven.

Het publiek zit rond een houten vloer, tafeltjes en stoeltjes, zoals in een echte gelagzaal. Sebastien Dewaele neemt je mee als Marinus in zijn verhaal. Hoe het begon als elfjarige jongen... Het is even wennen aan de Oostendse klanken. Ik ben dan wel van die provincie afkomstig, die van de zee spreken toch wat anders. Maar ik kan goed volgen en hang aan zijn lippen. Ik voel bijna het zout van het water en de sterkte van de wind. Hij spreekt regelmatig het publiek aan en we lachen, zeker bij bepaalde sappige uitdrukkingen of situaties die we ons levendig kunnen voorstellen door hoe hij het vertelt.

Peter Bultinck en Lode Vercampt zorgen voor de muziek. Soms ondersteunen ze wat Marinus zegt, soms treden ze op de voorgrond. Ik was eigenlijk serieus onder de indruk, zeker toen ik de tranen voelde prikken, wist ik dat ze een snaar geraakt hebben. Marinus zou ik dus aan iedereen aanraden, op voorwaarde dat de taal geen belemmering is.

Marinus speelt woensdag, donderdag en vrijdag in De Expeditie. Voor donderdag zijn nog tickets. Daarna trekken ze naar Oostende en kan u volgen via de kalender.

Deze post komt ook op Gentseblogjes.