Ik ontdekte dat er begin oktober een breifestival was in Amsterdam. Ik surfte wat rond op zoek naar meer informatie en kwam bij De Amsterdamse steek, een initiatief van Loret Karman en Rita Huijink om workshops en opleidingen te organiseren. Ik wist niet goed wat ik kon verwachten omdat ik niet zo veel informatie terug vond via sociale media maar besloot het er op te wagen en schreef me in voor twee workshops. Ik boekte een weekendje Amsterdam en keek er wel naar uit.

Op zaterdag had ik pas 's avonds een workshop, dus na een uitgebreid ontbijt besloot ik om eens een kijkje te nemen in het wijkcentrum waar het festival werd georganiseerd. Er waren een aantal standhouders en aan een paar tafels zaten mensen te breien. Ik schoof gezellig aan en het werd een leuke babbel. Zo bleek ook al gauw dat de meeste mensen meerdere workshops volgden en er misschien tussendoor niet zo veel te beleven viel. Ik was echter al aan de praat geraakt met één van de breisters en nodigde me zelf uit op haar trip naar de Afstap. Ik was nog nooit in deze Amsterdamse winkel geweest en ik hielp haar kleuren kiezen voor een sjaal.

De eerste workshop was "colour sequence knitting" en werd gegeven door Loret Karman. Zij viel in voor Josh Moll die de workshop voorbereid had en door ziekte niet aanwezig kon zijn. Ik had Loret al ontmoet in de namiddag toen ze zich kwam voorstellen. Ik heb twee strengen van haar in mijn voorraad en zoek nog altijd een goede bestemming ervoor. Haar ogen straalden, ze genoot met volle teugen van het breifest. Bovendien is ze ook een geduldig en enthousiaste lesgeefster. Ik had mijn huiswerk niet gedaan, maar dat was niet erg. Ze beschreef het als voorpret, om je enthousiast te maken.

Sequence knitting verwijst naar een techniek om door een simpele opeenvolging van rechts en averechtse steken een geweldig effect te creëren. De techniek wordt beschreven in een boek geschreven door Cecilia Campochiaro. Toeval wil dat ik dat boek bij een eerder bezoek aan Amsterdam kocht in de Weldraad, het is in mijn boekenkast gesukkeld en ik vrees dat het daar wat blijven steken is. We experimenteerden met sequentie breien op allerlei proeflapjes met een streng dat we van Loret hadden gekregen.
Voor het laatste proeflapje kregen we een andere streng, deze was niet opgewonden tot een bol en we moesten die leggen zodat beide kleuren in de helft lagen. Dan breiden we met een provisoire opzet exact de helft van het wit en de helft van het blauw, telkens met onze eigen bedachte sequentie.

De workshop op zondag ging over Bohus knitting, een techniek die verbonden is aan Bohusland in Zweden. Het ging over een tewerkstellingsproject van de vrouw van een ambassadeur, maar de truien waren heel geliefd in Hollywood. De patronen combineren kleurbreiwerk en textuur door het gebruik van averechtse steken om ook reliëf in de kleuren aan te brengen. De patronen zijn ook beschikbaar in een digitale bibliotheek, waardoor de stijl toch ook blijft leven in het hedendaagse breiwerk.


Ze moedigde ons aan om op zoek te gaan naar 25 kleuren in onze foto en deze terug te vinden op tafel. Veel aanmoediging was niet nodig maar het vroeg best wat zoekwerk om een geheel te vinden dat ook wel bij elkaar paste. Ik had vooral moeite met de achtergrond, ik had het idee om gewoon wit te nemen, maar één van de andere vrouwen vond dat maar niks, dus ging ik op zoek naar een alternatief.
En dan mochten we onze kleuren combineren met het patroon dat we uit de bibliotheek hadden gevonden. Ik had een cardigan gevonden met rechthoekjes op. Bij het breien vergat ik echter de averechtse steken en is het effect niet zo goed gelukt.
Ik heb niet echt plannen om hier concreet mee aan de slag te gaan, maar het is wel leuk om eens over zo'n dingen na te denken. Ik zou alleszins nog heel wat proeflapjes moeten breien voor het echt lukt, want de vele tinten blauw combineren is niet zo evident.