Nachtmerrie in het kwadraat

Wat doet een mens die niet veel tijd heeft en een moordende deadline? Wel, die sleurt haar bijna afgewerkte tekst mee op de trein naar het v...

Wat doet een mens die niet veel tijd heeft en een moordende deadline? Wel, die sleurt haar bijna afgewerkte tekst mee op de trein naar het verre West-Vlaanderen, kriebelt die vol opmerkingen die ze in de terugreis op haar laptop intikt, trekt op zondagnamiddag nog wat tijd uit om verder te doen en vertrekt ten slotte maandagmorgen iets vroeger naar Brussel. Bijna opgelucht daalt ze de trap af, het weekend is vruchtbaar geweest, nu nog wat verder doen en dan komt het besef... Mijn rugzak met laptop ligt nog in het bagagerek van de trein. Ik hol de trap op, maar de deuren zijn al gesloten en de trein rijdt verder naar Etterbeek. Ik klamp de man met het gele vestje van Infrabel aan: mijn laptop! Hij probeert de boordchef te bereiken, niet mogelijk dan maar het station van Etterbeek. Ondertussen gieren de zenuwen door mijn lijf, alle mogelijke scenario's. Het document staat enkel op mijn harde schijf. Ik heb wel een print met nieuwe krabbels in mijn hand. Het is druk op het perron, het aantal klassen dat vandaag de trein neemt is bijna niet te tellen. De man in het gele fluovestje leidt alles in goede banen, vertragingen, verandering van spoor, hij blijft kalm en staat de reizigers te woord. Hij maakt me duidelijk dat hij weinig kan doen, maar ik weet ook niet wat ik kan doen. Dan worden we weer opgeschrikt door een nieuwe groep scholieren, ik zou bijna schrik hebben om mijn toekomstige kinderen ooit met school op uitstap met de trein te laten gaan. De tijd tikt verder, mijn normale trein is al aangekomen, de tijd tikt verder, ik zal te laat zijn. Uiteindelijk begeef ik me naar verloren voorwerpen. De vrouw schudt het hoofd, je had beter direct naar hier gekomen. Maar ze zet zich achter haar scherm, contacteert het station in Etterbeek, de treinbegeleider heeft enkel een portefeuille en een vest gevonden. Geen rugzak, maar er is een schoonmaker opgestapt, dus die heeft misschien iets gezien. Opnieuw begint ze te bellen. Mijn gsm rinkelt, de secretaresse van het werk, een vrouw in het station van Brussel Luxemburg probeert mij te bereiken in verband met een laptop. Mijn hart vergeet een slag. De vrouw achter het glas belt het nummer dat ik haar doorgeef. Mijn laptop is terecht, ik mag hem ophalen in Brussel Luxemburg, ze tikt een paar nummers in haar computer in. "Binnen vijf minuten vertrekt een trein naar Brussel Luxemburg van op perron 7." Ik haast me naar het perron, de Infrabelman in het fluovestje staat er nog steeds. "Ik mag hem afhalen in Brussel Luxemburg..." schreeuw ik het bijna uit. "Dat is goed nieuws", lacht hij. Ik kan niks anders dan hem gelijk geven als ik een kwartier later weer met mijn laptop verenigd ben. Bijna twee uur later dan voorzien kan ik me inloggen op het netwerk. De gekrabbelde opmerkingen zijn ondertussen talrijk en soms bijna onleesbaar. Ik offer mijn middagpauze zonder problemen op om mijn tekst af te werken en door te sturen. De zucht van opluchting wordt verstoord door een collega die ook betrokken is bij mijn nieuwe deadline. Hoe erg kan een mens het noodlot tarten....


Update:
Bijna vergeten, bij mij moet je niet meer aankomen met slechte commentaar over de NMBS.

You Might Also Like

2 reacties

  1. Spannend verhaal! Ik heb echt meegeleefd bij het lezen! 'k Heb me al een paar keer voorgesteld dat het me zou overkomen, niet ondenkbaar... Straks is weer zo'n zeldzame keer dat ik met de laptop op de trein moet. Gelukkig geen bagagerekken in mijn trein: ik zet de rugzak tussen m'n benen, weinig kans dat ik hem vergeet dan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Moet idd ferm hectisch zijn!

    Ik heb het ook eens meegemaakt, mijn (toen nog nagelnieuwe) laptop op de trein vergeten. Direct naar verloren voorwerpen gespurt, waar de man achter de toog eerst dispatching en dan naar de GSM van de conducteur belde. Ik mocht hem gaan afhalen in Kortrijk. Ook eventjes later thuis dan gepland, maar met laptop en ferm content!

    BeantwoordenVerwijderen