Bouquet

Met een kleine opmerking deed deze juffrouw me terugreizen in de tijd. De tijd dat ik als klein meisje bij mijn grootmoeder introk en we st...

Met een kleine opmerking deed deze juffrouw me terugreizen in de tijd. De tijd dat ik als klein meisje bij mijn grootmoeder introk en we stil moesten zijn. Mij lukte het redelijk en dus had ze er geen problemen mee dat ik er op woensdagnamiddag rondhing. Ze had zo van die rituelen, na het middageten installeerde ze zich in één van de zwarte zetels in de eetkamer. Een zetel met verborgen vakken waar ze haar boekjes bewaarde. Bouquet, Harlekijn,... hoe meer verpleegsters in de armen van de dokter het noorden verloren, hoe beter. Oh, ze vond het geen hoogstaande lectuur, ze zou er zeker nooit geld aan hebben uitgegeven, maar ze las het toch zo graag en daarom kreeg ze die via-via, tweedehands, soms slechts één maal gelezen, nadien gaf ze de boekjes op haar beurt door, samen met een hoop commentaar, die zul je goed vinden, die is maar zo-zo. Als zij zich installeerde in de zetel deed ik hetzelfde, nee, geen stationsromannetjes maar Pinkeltje en de Vijf. Na een half uurtje lezen viel zij in slaap, maar ik las gewoon in stilte verder. Soms vertelde ze me over de verpleegsters en dokters, aangebrande scènes liet ze achterwege. Dat lukte natuurlijk minder bij de series die we op tv deelden. Toen mijn ma van het werk thuis vond ze ons steevast voor de buis. Ik herinner me Oshin heel levendig, net als een reeks over een vrouw ergens op een plantage ofzo in Zuid-Amerika, de naam ontsnapt me, maar niet dat mijn grootmoeder het tegenover mijn moeder verdedigde dat ik naar zo'n dingen keek, toch wel stukken realistischer dan "Zonen en Dochters" vond ze. Maar ook dat verslonden we en na de aflevering voorspelden we al wat we morgen en daarna zouden zien, wie met wie en vooral waarom.

You Might Also Like

3 reacties

  1. oshin is japans, ik keek er ook naar bij mijn grootmoeder en ik was er als kleine uk ontzettend doro geboeid odnak shet fiet da tik waarshcijnlijk veel tel jogn was om er anar te kijken, maar ik vind het veschrikkelijk dramatisch en tragisch

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Major flashback. Mijn oma zat ook in het boekskescircuit met haar vriendinnen. En de tv stond ook op "sons and daughters" en Oshin natuurlijk.
    Ik geloof dat moeder "okasa" betekende.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben voor de examens in zo'n boekske begonnen omdat mijn mama zei dat het echt nog wel deftig was.
    En kijkt, nu zit ik toch wel te hunkeren naar zo'n hoofdstukske zeker, en ik kan niet want ik heb schrik voor interferentie met wat ik gestudeerd heb vandaag in mijn geheugen... Aaargh!

    BeantwoordenVerwijderen