Vrijdag bleek ook meteen dat er een werkpunt was voor dat thuiswerken. Beweging! Ik heb mijn best gedaan om mijn medicatiekilo's weg te werken, ik heb geen zin in corona-kilo's. Maar los van de kilo's is het vooral de rust in mijn hoofd die primeert. Ik besloot zaterdag dan ook maar meteen het huis te verlaten. Om de één of andere reden ben ik nu vroeger wakker. En ik bedacht dat ik vroeger op de dag misschien ook minder volk zou tegenkomen. De eerste stop werd gewoon de supermarkt die op zaterdagochtend open bleek.
Nadien trok ik naar Overmeers. Een mini-stukje groen bij de R4. Het was er niet stil, maar duidelijk stiller dan anders. En ik was niet de enige die het idee had om al een frisse neus te halen.
Sowieso had ik bedacht dat ik Maaltebruggepark eens kon verkennen. Ik woon bijna twintig jaar in Gent, op dezelfde plek en ik ben er nog nooit geweest. Ik besloot dat ik gewoon via het fietspad er wel zou geraken, want dat ligt toch ook aan de R4?

Het plan was niet slecht op zich, maar de uitvoering liet toch nog wel wat te wensen over. Ik liep langs bouwwerven en de parking om een ongelooflijk verlaten ikea te zien. Uiteindelijk haalde ik er de gps bij en zo raakte ik er toch.
Het park is niet gigantisch groot, maar aangezien ik er zaterdag maar even was geweest, keerde ik vandaag terug. Zo kon ik alle paadjes systematisch aflopen en mijn nodige stappen zetten.
Voor mij is het op wandelafstand en het is een stuk aangenamer met minder auto's, maar wie had dat ooit gedacht?
Vanochtend was het nog relatief rustig, maar iedereen snakt ook wel naar een beetje beweging en groen. Efkes de gedachten verzetten.
De speeltuin is afgesloten en mensen houden afstand. Voor ik naar het park ging deed ik een ommetje bij de bakker, we stonden op het trottoir te wachten met voldoende afstand. Ondertussen werd er wat gebabbeld, zelfs gelachen. Het valt me op dat sommige mensen heel spontaan glimlachen of hallo zeggen, terwijl anderen bijna wegkijken.

Ik zag een konijn en een eekhoorn wegrennen. Gisteren hoorde ik een specht in Overmeers. Het zijn dingen waar ik anders minder op let en het lukt me niet om mijn koptelefoon te laten praten met mijn telefoon, dus hoor ik nu wat er rond mij gebeurt, tot ik weer in mijn hoofd zit.
Het heeft ongelooflijk veel deugd gedaan en ik stapte maar meteen wat extra stappen om de rest van de week te compenseren. Ik neem me voor om volgende werkweek wat meer mijn best te doen en ik hoop oprecht dat we kunnen blijven buitenkomen zonder briefje.