Ik griste de stof mee en probeerde het patroon er op te leggen, maar het had geen zin. Mijn patroondelen zijn te wijd om volledig naast elkaar te leggen en de stof was niet lang genoeg om veel te schuiven. Ik probeerde het met het patroon van le pantalon uit Dressed le livre van Deer & Doe en daarmee lukte het wel. Ik knipte het nog snel voor het vertrek uit, met dank aan een vergadering die korter had geduurd dan gepland en zo raakte dit patroon mee op naaiweekend. Omdat ik het al eerder stikte was dit eigenlijk ook een perfect project om met een half oog te maken.
Ik had dat blijkbaar ook bij het knippen gedaan. Ik had er dan wel op gelet dat de driehoekjes in dezelfde richting gingen. Voor de achtergrond van de zakken lukte me dat niet en bij het stikken merkte ik dat die achtergrond eigenlijk de enige zijn die in de goede richting zijn geknipt. Note to myself, als je de stof voorwast, is het misschien ook goed om de zelfkant te respecteren bij het opplooien.
De broek zit eigenlijk geweldig, ik maakte ze eerder in velours en geweven stof met wol, dus daar twijfelde ik niet aan. In french terry is ze natuurlijk meer casual en geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om zo te gaan werken. Maar nu we thuis werken is die drempel weer genomen. Zelfs zodanig dat ik een french terry van See you at six met bloemetjes waar ik een lentekleedje in wou maken verknipte tot een broek. Ik hou van de zakken, waar ik momenteel mijn zakdoek in wegmoffel, maar die voor mij ook wel het verschil maakt met een pyjamabroek.
De grijze krimpte een beetje door de droogkast maar hierdoor werd de lengte perfect. En ik denk dat ik deze See you at six voorgewassen heb, dus dat gevaar zou geweken moeten zijn. Ik overweeg om mijn andere french terry uit die collectie ook als broek te verknippen. Met die videocalls ziet niemand toch je broek, en voor mij is, zeker deze met bloemen, wel oké om zo buiten te komen voor mijn ommetje in het park of in de buurt.