GF19 - Populier

Pascale Platel palmde tijdens de feesten de zaal bij de Vieze Gasten in voor haar nieuwe voorstelling, Populier. Het was een hele tijd geled...

Pascale Platel palmde tijdens de feesten de zaal bij de Vieze Gasten in voor haar nieuwe voorstelling, Populier. Het was een hele tijd geleden dat ik haar nog eens aan het werk zag, dus toen vrienden het voorstelden zag ik dat wel zitten.

We komen bij haar in de woonkamer binnen. Er staat een zetel, een piano, een ventilator. Haar schoenen liggen op een hoopje, afgegooid toen ze thuis kwam. Aan de kapstok hangen een paar kledingstukken. Ze doet het verhaal van hoe ze aan haar patser komt en hoe het te klein werd.

De voorstelling is uit verschillende verhalen opgebouwd, die schijnbaar niks met elkaar te maken hebben. Ze beschrijft een meisje aan de zee, er is het verhaal van haar ouders,... Maar doorheen de verhalen is er wel de rode draad, zo komt het patser af en toe opduiken, zonder al te veel uitleg. Tussen de verhalen is er een korte onderbreking zodat je echt het gevoel krijgt dat het losse verhalen zijn.

Het is fijn om bij Pascale Platel op de zetel te zitten. Haar verhalen klinken altijd groter dan ze zijn, maar je weet dat het enkel zo is dat ze verhalen vertelt. Er zijn de woordspelletjes en de manier waarop ze bepaalde woorden uitspreekt. Je wordt meegesleept in haar ideeën en gedachten, je wordt verontwaardigd door haar woorden of je raakt vertederd door het beeld van de puber aan de deur.

Meer dan eens moeten we lachen, zonder dat er echte grapjes worden verteld. Het beeld dat Platel schetst is gewoon soms zo absurd of zo herkenbaar. Er zijn de verwijzingen naar Gent, naar tv-programma's,... Het geheel zit mooi in elkaar. Na afloop heb je een mooi verhaal gehoord maar weet je ook al dat het niet gaat blijven hangen. Maar dat is eigenlijk niet erg. Platel mag dat.

Deze post zal ook op Gentse blogjes gedeeld worden en je vindt er nog andere verslagen.

You Might Also Like

0 reacties