WIPWednesday: Inverleith

Ik verwacht niet dat ik vandaag met deze hitte één steek zal breien, maar ik kan er toch over schrijven. Vorige week lanceerde Ysolda de kni...

Ik verwacht niet dat ik vandaag met deze hitte één steek zal breien, maar ik kan er toch over schrijven. Vorige week lanceerde Ysolda de knit-along voor Inverleith. Ze lanceerde een sweater club, maar anders dan bij de shawl club krijg je wel op voorhand het patroon te zien en mag je de kleur van de wol kiezen. Voor deze sweater gebruiken ze toevallig dezelfde wol als voor de laatste sjaal. Je had keuze tussen een aantal kleuren die ze zelf in de studio hadden geverfd. Ik koos voor ink, ongelooflijk mooi donkerblauw. Je kiest ook per keer of je mee doet of niet. Ik viel als een blok voor het patroon, ook al was het niet goedkoop.

Vorige week kwam het patroon apart uit en startte de knit-along. De top wordt gebreid met twee draden samengehouden. Aangezien de wol handgeverfd is raden ze aan om niet met twee volledige strengen te beginnen. Ik splitste één van de strengen in twee en wond de strengen tot bollen.  Op deze manier wordt het eventueel kleurverschil gespreid. Ik zette op de dag van de start van de KAL en hoewel het patroon me moeilijk te volgen leek, spreekt het eigenlijk wel voor zich. Ik hou van hoe de streep voor de schouders al meteen duidelijk zichtbaar werden.


Inverleith verwijst naar een wijk in Edinburgh, een wijk waar ik nog niet ben geweest, ook al kreeg ik al dikwijls de raad om de botanische tuin eens te gaan bezoeken. In maart is dat zelden een goed moment denk ik dan en dan komt het er niet van. 

De top bestaat in twaalf maten, telkens met twee opties voor cupgroottes. Ik haalde de lintmeter boven en volgde de instructies. Het was even zoeken in de maten en afmetingen welke ik zou breien. Bij de grootste cupgrootte bevat het voorpand iets meer steken door vermeerderingen aan de borst. Meestal tellen de voor- en achterkant evenveel steken en als je dan gewoon je borstomtrek volgt durft de trui wel eens slobberen aan de schouders. In haar boek Little Red in the City legt ze uit hoe je dat kan oplossen door extra meerderingen aan de borst te doen, maar ik heb het nog nooit toegepast. Wel al gevloekt dat het te wijd aan mijn schouders uitvalt. Ze legt het uit in deze geweldige blogpost. In dit patroon doet ze het voor je en het is een gemak. Ik zou willen dat meer ontwerpers deze optie voorzagen.

Ik ben ondertussen al serieus gevorderd, het voordeel van een dagje dat mijn hoofdpijn weer opspeelde en ik besloot het rustig aan te doen. In het begin brei je rechts en averechts, pas na de armsgaten komt alles op een rondenaald en brei je enkel nog rechts. Mijn stekenproef is iets losser als ik afwisselend rechts en averechts brei, ik kan het zelfs licht voelen aan de dichtheid van de stof. Maar eigenlijk scheelt het maar een steek op tien centimeter.

Ik zette het lijf al op twee naalden en paste het eens aan, ik vond dat het nogal groot uitvalt, maar het is duidelijk dat ik nog moet wennen aan de omvang. Het zit perfect zoals ik in gedachten heb. Ik heb geen schrik dat het straks, als ik vermager, veel te groot zal zijn, dan gaat het gewoon wat meer ease hebben. Waar ik wel een beetje schrik van heb is of ik voldoende wol zal hebben, ik volgde de instructies en bestelde drie strengen voor mijn maat. Mogelijk wordt dit toch net iets te nipt.

You Might Also Like

0 reacties