In het zomernummer van La Maison Victor (2019/04) staan verschillende zomerjurken. Mijn oog viel op de Emily en dat is een jurk die gewoon om streepjes schreeuwt. Ik dacht meteen aan de stof van Lotte Jansdotter die ik jaren geleden bij Julija in Antwerpen bestelde. Ik probeerde het idee wat te negeren, want het is niet meteen een jurk die me heel flatterend lijkt voor mijn lijf. Het is wel een ideale jurk voor warme zomerse dagen, want het is een wijd model en is echt iets dat je gewoon over je bikini aantrekt. Als ik dat zou overwegen.

Het idee bleef echter in mijn hoofd spoken en dus besloot ik er iets mee te doen. Er stond een jaar op de boord van de stof en hoewel ik weet dat ik die stof in solden kocht en er dus wel wat rek op het jaar staat dat ik de stof kocht, was het toch met enig schaamrood dat ik in de stof knipte. Hoe lang kan een stof blijven liggen? De strepen hebben niet dezelfde breedte maar het valt ook niet superhard op.


Ik verlengde het lijf met twee centimeters, wat ik meestal doe bij patronen. Hierdoor valt het lijf wat lager dan mijn natuurlijke taille en begint de rimpelende rok ook wat onder de probleemzone. Het is leuk meegenomen, want het was niet bewust. De rok kreeg een zoom van 3 cm en valt nog over mijn knieën wat best lang is, maar tegelijkertijd vind ik dat ook wel leuk. Zo hoef ik niet telkens mijn witte benen te zien. En ik speelde met de strepen, waar dit patroon ideaal voor is. Ik ben vooral fan van de manier waarop de hals wordt afgewerkt met biais.


Ik droeg de jurk al en ik blijf er bij dat het niet de meest flatterende jurk is, maar ik vind het gewoon lekker comfortabel, ideaal voor vrije zomerse dagen.