Tijd vliegt

"Hoe lang is het nu geleden? Het lijkt alsof hij nu naar zijn kot gaat vertrekken..." Ik bijt mijn lip, probeer aan iets anders te...

"Hoe lang is het nu geleden? Het lijkt alsof hij nu naar zijn kot gaat vertrekken..." Ik bijt mijn lip, probeer aan iets anders te denken. Ik voel me wat onnozel. De avond voordien ook al. En me zo voelen zorgt er voor dat ik me nog onnozeler voel. Ik kan het ergens wel begrijpen. Je sluipt het leven in van iemand anders, bouwt aan dromen en kijkt naar de toekomst. Je deelt het met anderen, die ook met je mee gaan in het verhaal. Als buitenstaander voelt het wat onwennig, want je voelt het zelf in de lucht hangen. Die verbondenheid die er ooit was.

You Might Also Like

0 reacties