"oh, sjou, kijk hier, die placemats", ze stormt me voorbij terwijl ik de tafel nader. Hij rolt zijn ogen. "Schat, we hebben nog geen tafel." Ok, hier is ze wel door gekalmeerd en dan valt haar oog op... "Oh, en die glazen, die zijn super voor frisdrank." "Allez, neem er dan maar zes en misschien ook wijnglazen? Geef me even je helm, dan laat ik die aan de kassa leggen, kunnen we rustig rondkijken." Ik stond verbijsterd, geen placemats maar wel glazen en met een helm. Hoe zouden ze dat ooit vervoeren? Of was het toch dat Antwerpse accent dat me bijna luid gillend uit de Casa Home deed weglopen?