Me & him

Het was een beetje raar, we hadden een feestje van mijn collega als excuus om naar Antwerpen te trekken, maar uiteindelijk hadden de meeste ...

Het was een beetje raar, we hadden een feestje van mijn collega als excuus om naar Antwerpen te trekken, maar uiteindelijk hadden de meeste afgezegd en dus werd het een beetje een avondje met ons tweetjes in de zaal van de Antwerpse roeiclub en dia's op de achtergrond van iemand die ik ken en iemand die ik niet ken. En een bende vijftigers die verdacht goed wisten wat shaken was zolang het hun muziek maar was. Het deed wel deugd, want de laatste weken is hij elke dag wel een aantal dagen naar het buitenland, niet lang maar toch begint het te wegen en het is pas het begin voorspelt hij. De weekends zijn ook al niet rustig, met plannen om iedereen te zien, maar ook vele telefoontjes van zijn werk. Vorig weekend was het Mexico, dit weekend Japan. Op het familiefeestje vorige week schudde men het hoofd toen hij voor de tweede keer voor een kwartier verdween, terwijl ik het toen eigenlijk nog best rustig vond. Deze zaterdag was niet anders, telefoontjes alom, allez toch tot een uur of twee omdat het toen al te laat was in Japan. Ik vond het ook al laat om nog naar Antwerpen te trekken, maar het was zonnig weer. We zijn een kijkje gaan nemen in de winkel van Julija, echt de moeite, een streling voor het oog, maar ik heb te veel op de naalden staan alsook nog te veel wol om iets te kopen. En daarna gaan eten in La Boqueria, iets duurder voor tapas, maar wat een porties en wat een smaak. Mijn pasta zeevruchten was er één vol schelpjes, gamba's, inktvisringen,... mmmmm

You Might Also Like

0 reacties