Liesje  en Kirstin van Small Bobbins staan in de laatste La maison Victor, zijnde nr 6 voor november-december 2020. Ik was eindelijk nog eens enthousiast over mijn abonnement, want ik ben geen fan van de restyling. Tot mijn grote vreugde was er ook een patroon van Liesje bij, hibou. Ze gaat verder op de vogelnamen, en hibou is een uil natuurlijk. Het patroon zal vanaf januari ook in de webshop te koop zijn en ik zou geneigd zijn om daar op te wachten. 

Zo'n tijdschrift werkt met een eigen format en dan moet zo'n indiepatroon wat aanpassingen ondergaan om te kunnen passen. Hier en daar herkende ik wel wat van de stijl van Liesje en dat deed me glimlachen. Ik had het tijdschrift al een eerste keer opzij gelegd toen bleek dat ik de cup zou moeten aanpassen. Ik zag er tegen op en het leek iets waar ik mijn verstand bij nodig zou hebben. Maar er was een link, dus dat zou dan toch wel goed komen? 

Gisteren leek me een goed moment en ik besloot ervoor te gaan. Zeker met wat verse pompoensoep bij de hand was ik er klaar voor. Ik verwittigde ook al vast instagram #schaterlach

Ik las de instructies, opende de link en las ook daar de instructies. En dan begon het tandenknarsen, want de cup die aangepast wordt op de link ziet er anders uit. Ik besloot mijn lintmeter boven te halen en te meten. En nog een tas soep te nemen. Ik koos mijn maat op basis van wat ik eigenlijk altijd neem, mijn afmetingen vallen in drie maten en voor de cup koos ik ook een maat groter op basis van mijn confectie. Ik zat zo wat op het randje. 
Ik tekende de delen voor de cup over en plakte deze aan elkaar. Alleen vallen die niet plat zoals in de cup in het voorbeeld op de link. Ik tekende toch maar de lijnen en begon te knippen. Toen bedacht ik dat de cup van hibou niet uit twee delen, maar uit drie delen bestaat. Die contrasterende stof is immers ook deel van de cup, toch? Ik tekende alle delen opnieuw en begon opnieuw lijnen te tekenen. 
Ik moet wel zeggen dat het makkelijker leek om de lijnen te zetten met dat patroondeeltje erbij. Het leek minder erg dat de andere deeltjes niet plat vielen. Maar ik bleef het wel een gedoe vinden en vooral, ik was niet zeker dat het ergens op zou lijken. 
Ik besloot om efkes te pauzeren en iets op Netflix te bekijken, voor ik zou knippen. Dat efkes duurde iets langer, maar ik joeg mezelf uit de zetel en knipte de stukken. Ik stikte de cups aan elkaar en ook de contrasterende stof. Ik had om het mezelf gemakkelijk te maken, alles uit een zelfde stof geknipt en besloten om voor het testen maar gewoon met een topje te werken. Ik verlengde het lijf twee cm, wat ik meestal doe. Toen ik de delen plat op de grond legde was het probleem duidelijk. De cup was niet alleen groter maar ook langer geworden. 

De cups overlappen nu en toen ik heb paste moet ik zeggen dat ik eindelijk wel blij ben. De naden van de cups lopen waar ze moeten lopen en het lijf past. Ik werkte het nog niet af, het topje heeft een goede lengte en kan zo omzoomd worden. Ik trok een lijn bij de beenuitsnijding, dus voor een echte bodysuit zou ik nog eens moeten meten. 

De bandjes moeten nog bevestigd worden en door het doorknippen van de cups moet ik daar ook nog iets voor bedenken. Ik vermoed dat ik de voorkant gewoon ga omzomen en de rug met omvouwelastiek ga afwerken. Op die manier kan ik het beetje gapen op de buitenkant van de cup nog wat wegwerken en natuurlijk moeten de bandjes ook nog bevestigd worden. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk wel positief ben over het resultaat en zelfs al een zot plan heb voor komende zomer, ja, soms denk ik ver vooruit.