Coronawalks: het Zoniënwoud

 Er was een verzoeknummer, een boswandeling en de keuze viel op het Zoniënwoud. Groot en niet de Ardennen. Zoiets.  Ik haalde zelfs mijn wan...

 Er was een verzoeknummer, een boswandeling en de keuze viel op het Zoniënwoud. Groot en niet de Ardennen. Zoiets. 

Ik haalde zelfs mijn wandelschoenen van onder het stof, de paraplu negeerde ik maar ik deed wel snoepjes mee. En een drankje en mondmasker, je weet wel. 
De trein van Brussel was druk, er waren werken op de lijn en er waren nog wel meer mensen op het idee gekomen om te gaan wandelen in het groen. Het is niet dat de wagon volgepropt zat, maar het was wel drukker dan op de lijn van Gent naar Brussel, terwijl de trein toch behoorlijk lang was voor een boemeltreintje. En in het station stapten we met meerdere uit. 
Maar het Zoniënwoud is dan weer wel groot genoeg dat binnen de kortste keren je bijna niemand meer ziet. Wandelaars die er vaker komen zien een duidelijk verschil, maar het is niet dat je op rijtjes loopt zoals je elders hebt. Er werd wat geklaagd over het vinden van parkeerplaats, maar dat heb je met de trein natuurlijk niet. Voor mij was het een eeuwigheid geleden dat ik er was, en zelfs wie er vaker komt, loopt ook al eens verloren, dus het is zeker eentje om meerdere keren te doen. 
In het station van Groenendaal zie je trouwens veel leuke street art. Ook in de tunnel waren er allerlei tekeningen die nog niet ingekleurd waren. Ik heb enorm genoten van een namiddag tussen de bomen, al ga ik wel gillen als het donker wordt en mijn voeten iets anders raken in de wandeltunnel. Het zorgde voor de slappe lach en ook dat doet al eens deugd. 

You Might Also Like

1 reacties

  1. Zo mooi daar! We gingen er vroeger dagtochten doen te paard. Zalig woud...

    BeantwoordenVerwijderen