Met een beetje vertraging ging ik dan toch op zoek naar een project op de naalden dat al een tijdje stil ligt. Het was zoeken in mijn kast. Ik zette deze hap in maart 2017 op, eentje uit het boek van Kate Davies maar het patroon is van Veera Välimäki. Ik koos voor de donkerbruine Daughter of a shepherd die toen in fingering weight werd gelanceerd en de felblauwe exmoor socks van John Arbon.

Zoals je kan zien was ik niet verder geraakt dan de opzet en meerderingen in het donkere gedeelte. Ondertussen twijfel ik over de kleurencombinatie en dus werd het al bij al een makkelijke beslissing. Ook de opluchting om niet te moeten gaan zoeken hoe ver ik al zit. Bij het uittrekken bleek er een zwak stukje te zitten in het breiwerk en ik weet niet goed hoe het komt, ergens gehaperd of motten? Wie zal het zeggen, in elk geval zijn deze bollen voor de zekerheid naar de diepvries verhuisd. Misschien niet in afwachting van een nieuw project, maar toch eventjes in quarantaine.