Dancing queen

Gisteren was het oefenavond in de dansclub. Hoog tijd om nog eens ons beste beentje voor te zetten, want hoe gaat een jive nu ook al weer? I...

Gisteren was het oefenavond in de dansclub. Hoog tijd om nog eens ons beste beentje voor te zetten, want hoe gaat een jive nu ook al weer? Ik ging ons inschrijven bij aankomst en kreeg direct een hartelijk onthaal: "ah, no butterfly van het project." En felicitaties van de vrouw van de secretaris met die "schuune tekst." Sinds ze het artikel ontdekt hebben is "Het project" zowat mijn familienaam geworden. Jet "aapje kijken" van de vorige keer is gelukkig achterwege gebleven. Het heeft natuurlijk ook zijn leuke kanten, mijn naam kennen ze nu, die van mijn partner was iets lastiger. Het was met enige twijfel dat we vertrokken waren maar het is een leuke avond in het parochiecentrum geworden. Alle clichés van het typische dansfeest in een typische parochiezaal waren er. De iets ouderen die commentaar geven op de jongere, een paar vrouwen volledig "opgezet" zoals we zeggen, chips en bier,... Zelfs de discobal was van de partij en voor we het wisten zweefden we over de dansvloer of toch iets dat er voor door moet gaan. En toen ik vertrok kreeg ik nog een hand van de secretaris en felicitaties met het artikel. Het kon niet op. Ik denk dat ik al heel wat glazen zal mogen laten vallen voor ik op een slecht blaadje kom te staan, niet dat ik dat van plan ben.

Gent is een dorp, zeg ik u.

You Might Also Like

1 reacties