Kill all kids was een bijzondere voorstelling. Ze hebben een pastelkleurige constructie op scène gezet en iets wat op een stofzuigrobot lijkt maakt een geluid. Ze verwelkomen het publiek bij het binnenkomen, ze hebben mooie tekeningen op hun gezicht. Ook bij het begin van de voorstelling spreken ze het oubliek rechtstreeks aan. Ze waarschuwen ons dat ze naar een radicale oplossing op zoek willen gaan. Ze nemen ons mee naar hun kindertijd en hun toekomstplannen. Het verhaal wordt mooi opgebouwd en ze moeten meerdere keren komen groeten.

Ik plaats Forever, happily van Collectif Malunes ook maar in deze categorie, maar het is een buitenbeentje. Het is een circusvoorstelling in een echte circustent. Al bij het binnenkomen ontmoeten we de artiesten. De tent was tot de nok gevuld en dat was alleen maar terecht. Ik had goede dingen van hun voorstelling op de feesten gehoord en was benieuwd. In deze voorstelling draven verschillende sprookjesfiguren op. Maar wat als de schone slaapster niet gekust wil worden en Roodkapje de jager niet nodig heeft? Ik zat meermaals met open mond te kijken. Het was ook grappig en de muziek was geweldig.