Ik probeer mijn tijd die ik brei bijna exclusief aan het testbreien te besteden. Ik moet toegeven dat iedere keer als ik denk nu kan ik wat snelheid maken, ik op een fout stuik. Ik vermoed dat deze tijdens de breiclub bij Full circle Coffee is gebeurd, maar het zou ook op de trein kunnen gebeurd zijn. Ik moet echt wel mijn gedachten erbij blijven houden.

 Gelukkig heb ik ondertussen voldoende zelfvertrouwen om steken te laten vallen en die dan op te halen. Zo kan ik plaatselijk een fout verbeteren zonder alle rijen te moeten opnieuw doen. Het is wat navigeren tussen de draadjes en soms sluipt er nog wel een foutje in, maar het is een opluchting dat ik niet tig rijen moet uithalen en opnieuw breien. Al kost het verbeteren ook serieus wat tijd en vroeg ik me bij deze meermaals af of het ook wel de moeite was en waar ik aan begonnen was. Als het niet zou lukken, kan ik nog altijd de volledige rijen uithalen natuurlijk.
De fout was gebeurd voor het splitsen van het lijf en de mouwen, dus in dit geval was ik zeker opgelucht dat het gelukt is. En ondertussen blijf ik vlijtig doorbreien, hopelijk lukt het deze keer zonder fouten.