Ik ging mijn koffie ophalen en treuzelde net iets langer.



Verjaardagen zijn blijkbaar belangrijk voor de media, ik heb er niet meteen behoefte aan. Ik kan het nog steeds woord voor woord meezingen, of toch wat ik denk dat hij zingt, want ik zou me geen fan noemen. Toch heb ik ze al verschillende keren aan het werk gezien. De eerste keer in Flanders Expo en meteen ook de eerste nacht op mijn kot. Hij had twee kaarten gekocht, want hij zou misschien tegen dan wel een liefje hebben en anders zou hij die ook wel kwijt raken. Ik vond het best grappig en ook wel wat triestig toen ik het hem hoorde vertellen tegen die andere fan. Ik wou gerust mijn kaart afstaan, maar hij schudde het hoofd toen hij het hoorde. De voorbije weekends was hij al een paar keer voor mij in de bres gesprongen, zonder dat ik het doorhad en nu kon ik ook in zijn plaats naar Flanders Expo. Van op de tweede rij, met de combats van mijn broer aan, want ik wou stoer zijn.