­

Mohair?

“Ik ga nog een paar wintertruien ophalen bij mijn ma.” Een deel van mijn gerief vond daar een onderdak. Al blijft het soms wel eens puzzelen...

“Ik ga nog een paar wintertruien ophalen bij mijn ma.” Een deel van mijn gerief vond daar een onderdak. Al blijft het soms wel eens puzzelen wat waar ligt en duurt tijdelijk ook wel wat langer dan mijn hoofd op het moment van het inpakken wou onder ogen zien. Hij vraagt welke en ik beschrijf ze. “Mohair?” Hij trekt een wenkbrauw op. Ik probeer het te beschrijven maar verder dan pluizig en zacht (althans ik vind dat wel zacht) en iets wat vrouwen in de winter wel eens dragen kom ik niet. “Ik zou het waarschijnlijk wol noemen, dus?” probeert hij nog. “Ja, maar het is altijd een mengeling met synthetische vezels.”
I’m in between two places and some off my stuff are at my mother’s house. I was talking to him about getting some sweaters because it gets colder. He asked me to describe them and when I answered that they are made of mohair. He asked me what that is. I described it as soft (at least I think it is soft), fuzzy and something women wear in winter. So I would probably call this yarn, he asked. And I answered it always contains synthetic fibers.

Toevallig maakte Kuduja onlangs ook deze opmerking over 100% mohair bij een sjaal die ze in de etalage had gezien. En op de vraag of 40 euro nu veel of weinig is, ik weet het niet. Ik zou mijn breinaalden boven halen en eens in mijn voorraad duiken of ergens online snuisteren. Maar dat zou ik bij wel meer dingen die ik in de winkel zie doen.
Kuduja recently made the same remark when she saw a 100% mohair scarf in a shop. She asked if 40 euro is either a lot or either few money for such a scarf. I honestly don’t know, I guess I would take my needles, dive into my stash or stroll around somewhere online. But that’s a kind of reaction I have more when I see certain stuff in shops.

Maar ik wou jullie ook iets laten zien. Toen dat uilentruitje dringend genaaid moest worden en die andere trui toch iets te groot werd om mee te nemen op de treinrit, zocht ik gauw een bol in mijn doos en naalden. Mohair, u raadt het. Ik had vaag een trui in gedachten wanneer ik de wol bij de uitverkoop van Stoffenidee kocht, maar veel verder was ik nog niet geraakt. Ik maakte een proeflapje, maar mohair is nogal lastig om weer uit te halen en echt groot maak ik die dingen toch maar zelden. De stekenproef kwam wonderwel overeen met die in de volwassenversie van de uilentrui en het was een mooi begin. Het is niet altijd evident om de steken te lezen, dus sowieso was ik niet van plan om het patroon nauwgezet te volgen. De uiltjes waren het eerste die geschrapt werden, het werd een stuk langer en ik heb ook wel eens zin in een V-hals, op rondbreinaalden, moet kunnen denk ik. Een deftige foto nemen is al een heel stuk moeilijker.



But I also wanted to show you something. When the little owls sweater had to be sewn and the other sweater project had grown too big for this particular train ride, I looked into my stash and took a skein and needles. Mohair, yes. I had vaguely a sweater in mind when I bought the yarn in sales but I didn’t have a pattern. I swatched and to my surprise and delight gauge matched the adult version of the owl pattern. A nice start. It is not always simple to see the stitches, so I didn’t plan to follow the pattern very carefully. The owls were abandoned from the start, I knitted a longer body and I feel like a V-neck for a change, on circulars, yes we can, I guess. A decent picture is a lot harder.

You Might Also Like

1 reacties

  1. Je bent druk aan de brei, de derde trui op rij, petje af. En mohair dat zacht harig goedje dat als je ermee breit je eruit laat zien alsof je net een harig beest heb vastgehad. Ik kijk uit naar je vorderingen.

    BeantwoordenVerwijderen