Je breit eerst de boorden apart en zet dan alles op rondbreinaalden voor het lijf. Op deze manier bekom je splitjes aan de zijkanten en de mooie getwiste rib loopt aan de zijkant verder. Zaterdag kon ik voor het eerst mijn grootvader terug bezoeken in het woonzorgcentrum en dan leken die rijen me ideaal om mee te nemen. Ik merkte na het opbreien van de tweede bol op dat er een probleem was met de symmetrie. Rechts zie je dat ik een aantal rijen wel nog de rib heb gebreid, maar daarna niet meer. 
Ik overwoog nog even om het te negeren, maar wist dat ik het zou blijven zien, dus zat er maar één ding op: de steek te laten ladderen, gecontroleerd laten vallen tot de rij waar ik in de fout was gegaan en deze terug reconstrueren als een averechtse steek. Het was een eind dieper dan ik al had gedaan, maar gelukkig had ik nog een ander breiproject in mijn sjakosse zitten zodat ik op de trein rustig met de andere naalden kon reconstrueren. En dan was er nog de verdraaide rechtse steek, ook hier ladderde ik naar beneden en deed ik nog eens hetzelfde. 
Zelfs voor mij blijft zoiets toch een beetje magie. Het was een gokje, want ik wist niet of ik het zo diep kon reconstrueren. Wachten tot ik thuis was en een haakpen ter beschikking had, leek simpeler, maar ik heb soms ook geen geduld. Als het verkeerd was gelopen had ik nog altijd de rijen kunnen uithalen, maar kijk, ik kon gewoon verder breien aan de armsgaten.