Het is ondertussen een week geleden dat ik mijn eerste inenting kreeg. Zonder veel erg, en ik kijk uit naar de tweede. Het zorgt voor wat mentale rust en ik besef hoe hard ik er aan toe ben. Ik heb het moeilijker nu de versoepelingen gestart zijn en de regeltjes niet duidelijk zijn. De bottomline blijft natuurlijk weinig mensen en veel buiten. Maar de gedachte aan grote evenementen en sociale verplichtingen om dingen in te halen om te moeten genieten. Ik weet het niet goed.

Met de testevents engageerde ik me om me vooraf en nadien te laten testen. Het werden de eerste tests en ik twijfelde geen moment. Ik heb vorige zomer verschillende voorstellingen gedaan en de risicofactor is het publiek, ondanks alle duidelijke richtlijnen, pijlen,... Ik ging op zondag mijn PCR test doen in een medisch labo op een parking in Antwerpen en deed hetzelfde op maandag in het UZGent. Ik had nadien afgesproken met een vriend. In de lift naar zijn appartement ging mijn telefoon. Het contacttracecentrum vertelde me dat ze een vermoeden van een positieve test hadden. Ik vroeg of ze wisten over welke test het dan ging en wat dat betekende, dat vermoeden. Mijn vragen konden niet beantwoord worden, maar ik moest de contactgegevens geven van de personen die ik het afgelopen weekend had gezien, beschrijven hoe dat contact was verlopen om een inschatting van hoog of laagrisico te maken. Het besef dat ik mijn beide ouders had gezien, beide hartpatiënt en mijn grootvader voor het eerst in het woonzorgcentrum had mogen bezoeken, kwam hard aan. Ik voelde me veilig na de negatieve sneltesten. Maar ze konden me niet zeggen wat nu moest gebeuren, behalve dat ik in quarantaine moest, alvast tot het resultaat van de tweede test er zou zijn. Het was duidelijk dat het enkel van de eerste PCR test kon komen. 

Toen begon het wachten, de flyer had me van een elektronisch platform verteld waar ik de resultaten zou zien en er is de corona app. Ik heb niet duusd keer maar een miljoen miljoen keren gekeken en geklikt om te zien of het nog echt niet binnen was. Ze hadden gezegd tegen de middag maar het werd later. Het bericht was onduidelijk: restanten en niet besmettelijk zei de tekst in het Nederlands, negatief zei de tekst in het Frans en in het Engels. Ik belde het vaccinatiecentrum of ik mijn vaccin kon krijgen, was dit negatief. Ik belde de huisarts, eigenlijk een collega van de huisartsenpost, en legde de situatie uit. Hij bekeek het resultaat op het platform en zei dat hij het zou navragen, hoe het nu zat met het protocol, enzo. Ondertussen belde ik contacttrace terug. Zij hadden de bevestiging nodig van de huisarts en ik vroeg hoe het nu zat met mijn ouders. Eén was al een paar keer gebeld, de ander had nog niks gehoord. "Maar er is een dossier voor aangemaakt." Nog eens doorverbinden naar een andere dienst en excuses want het is druk en of ik kon terugbellen. Ik hoorde een vriend met wie ik had afgesproken en hij vertelde me een soortgelijk verhaal, vermoeden van en een tweede test, wat niet slecht klonk. Maar niet was wat mijn huisarts in gedachten had, hij was redelijk formeel: zwak positief is positief en positief is tien dagen isolatie en een ziekteattest. Ik protesteerde, ik voelde me goed en had al meer dan een jaar thuis gewerkt. Hij zou het me bezorgen. "Moet ik het dan komen ophalen?" Hij begreep zelf de moeilijkheid hiervan en zou het mailen, waar ze anders streng in zijn. Ik annuleerde mijn plannen voor het verlengde weekend en telde hoe lang tien dagen dan wel waren. 

's Ochtends schreeuwde mijn app dat het resultaat negatief is. Ik belde de huisarts terug, hij beloofde het uit te zoeken. Het was de dag van mijn vaccinatie en de vooravond van een lang weekend. Hij had overlegd met de specialist van het labo en de tweede test was zonder twijfel negatief. De eerste was een verhaal dat ik niet helemaal begreep maar het zou kunnen betekenen dat ik ziek ben geweest zonder symptomen en ze nog restjes vaststelden, ook als de sneltesten negatief gaven. Maar ik had een negatieve test, moest niet in isolatie en kon mijn vaccin halen. Ik hoef je niet te vertellen hoe opgelucht ik was, ik had niemand besmet. 

Gisteren had ik dan een consultatie met mijn huisarts, ze vroeg ernaar en gaf me meer uitleg. Ze test regelmatig voor sportevents en kon me geruststellen. Of ik ziek ben geweest zullen we door mijn vaccinatie niet meer kunnen achterhalen, mijn bloed bevat nu hopelijk antistoffen.