Les Ballets C de la B zijn het dansgezelschap van Alain Platel. Ik zag er al een aantal voorstellingen van maar ik ben geen grote kenner. Het leek me ook wel fijn om eens binnen te kijken in hun wereld. 
Ik ontdekte affiches en inspiratiebronnen, ik kreeg honger, ongeduld om in een rood pluchen zeteltje te kijken naar dansers. Ik zag filmpjes en hoorde interviews. Afgewisseld met kunst, krantenartikels en de stilte in het gebouw was het soms wat Alice in Wonderland.



De tentoonstelling is gespreid over twee gebouwen en je volgt het parcours in één richting. Dat was echter buiten mijn hoogtevrees gerekend. Ik wist dat ze per tijdslot maar een heel beperkt aantal mensen binnen laten (5 of 6 ofzo) en ik besloot het er op te wagen. Ik werd naar buiten begeleid en de man moest lachen bij mijn verontschuldigingen. In de tweede ruimte zie je de scène van een voorstelling, je hoort de muziek en ziet de belichting, misschien als je de voorstelling zag, kan je je daarbij ook de dansers voorstellen, anders kan je bladeren in de vele knipselboeken. Het was er eentje dat ik niet gezien heb, maar ze wisselen regelmatig af.