Maanden geleden stond ik met het boek in mijn handen op een boekenbeurs. De titel trok me aan, maar ik denk niet dat ik de korte inhoud heb gelezen, waarschijnlijk ben ik niet verder gekomen ben dan de prijs. Toen was het nog nieuw en in een normale uitgave, lees te duur om zomaar te kopen naar mijn normen.
Een tijdje terug kwam ik bij deze mevrouw de titel tegen in de beschrijving van één van mijn favoriete spelletjes: raden wie de persoon is die het boek leest, een spelletje dat ik meestal in de trein speel, ging er wel een lampje branden. Ik denk dat ik in dezelfde periode het boek ook ergens bij deze meneer ben tegengekomen maar ik vind de exacte link niet. Maar eigenlijk heeft dat geen belang, want het is enkel inleiding om te komen bij vorige zaterdag in de fnac. Op zoek naar een papieren verjaardagscadeautje passeerde ik eens langs de Engelse fictie om het bewuste boek in paperback tegen te komen. Het is niet zo dat ik op die blogs fantastisch lovende commentaren kon lezen, ik weet zelfs niet eens of die mensen dat boek gelezen hebben, maar gewoon het daar te zien liggen zette een raderwerk van andere dingen in werking, waardoor ik de achterkant van het boek eindelijk eens van naderbij bekeken heb en ja, je raadt het al: A short history of tractors in Ukrainian* van Marina Lewycka staat nu ook in mijn boekenkast, of beter, reist met me mee op de trein (als je me ziet, het heeft geen zin om van alles er bij te fantaseren, ik ben gewoon een na-aper), want er moet ook gewerkt worden, het verlof is echt wel voorbij. Ik ben al een goede vijftig bladzijden ver en was meteen verkocht. Het verhaal leest vlot en is grappig. Gent lag plots veel dichter bij Brussel dan gewoonlijk...
Het verhaal is simpel: een 84-jarige immigrant uit Oekraïene vertelt zijn 40-jarige dochter dat hij besloten heeft om te trouwen met een 36-jarige vrouw uit Oekraiëne. Op deze manier kan hij haar en haar zoon redden van een uitzichtloos leven. Hij begrijpt dat ze vooral geïnteresseerd is in het Brits paspoort dat verbonden is aan een huwelijk, maar toch, ze heeft zo'n mooie borsten en hij mag ze wel eens aanraken. Ik hoef je niet te vertellen dat zijn dochters niet echt opgezet zijn met de huwelijksplannen van hun vader.


* het boek bestaat ook in het Nederlands