We hadden deze week opnieuw personeelsvergadering, via webinar en hoewel mijn collega's me er van verdenken dat ik altijd een reden vindt om niet deel te nemen, kan ik toch altijd even een kwartiertje of een halfuurtje mee pikken. Deze keer hoorde ik de uitleg van de terugkeer naar het werk. De vorige keer hadden we al de boodschap gekregen dat telewerken de norm zou blijven tot 8 juni en dat vanaf dan de terugkeer ingezet ging worden. Deze keer ging het dus over die terugkeer.

We worden in twee groepen ingedeeld en die twee groepen mogen elkaar niet ontmoeten. Er wordt rekening gehouden met de plaatsen die beschikbaar zijn en aangezien sowieso niet iedereen al een plaats heeft wordt het dus wat extra puzzelen. Het idee van de twee groepen is om het risico te minimaliseren. Als iemand ziek zou worden en de rest moet in quarantaine dan is het maar de helft van de werknemers. Alsof je dan niet zou kunnen blijven thuis werken ofzo. Ik zit dus in de tweede groep en wij mogen pas vanaf de 15de naar Brussel. Elke groep heeft zijn week en in die week moeten we dan nog reserveren om op onze verdieping te mogen zijn. De grote baas was heel uitnodigend, hij begreep de weerstand en we mogen komen en gaan wanneer we willen om de piekmomenten op de trein te vermijden. Weet je, we hoeven zelfs niet te gaan om te werken, gewoon eens rond lopen om te zien hoe veilig alles is, is ook al goed. Natuurlijk hangen er pijlen, is er eenrichtingsverkeer en regels voor de koffiemachine en het ontsmetten van je bureau. Maximaal telewerken is niet hetzelfde als telewerken is de norm werd heel veel herhaald, maar er is geen verplichting as such om naar Brussel te gaan, maar hij hoopte wel dat we het zouden doen.

Een blik op mijn agenda leerde me al dat ik mogelijk ook in de andere weken in ons gebouw in Brussel wordt verwacht voor een vergadering. En wat als externen iemand van de eerste en iemand van de tweede groep uitnodigen op een externe plek? We zitten in verschillende projecten en er is niet echt een vaste samenwerking. Of wat als ik naar Brussel ga in de week dat ik er niet moet zijn om te vergaderen, niet op onze verdieping kom, en dan op de trein iemand van de andere groep tegen kom? En toen dacht ik dat ik sommige collega's eigenlijk ook gewoon in de winkel zou kunnen tegenkomen... Er zijn natuurlijk geen goede scenario's te bedenken. Ik heb er op zich niks op tegen om naar Brussel te gaan maar het moet ook nuttig zijn. Als al mijn vergaderingen online blijven doorgaan, zie ik weinig reden om op de trein te gaan stappen. Ik kan me niet inbeelden dat er plots wel dringende post ligt ofzo en ik kan mijn collega's ook online zien. Degene die ik nodig heb voor een project zitten vaak toch in de twee groepen, waardoor we online moeten blijven vergaderen.

Ik merk wel dat sommigen het nu zo wat volledig hebben losgelaten en weer gewoon afspreken. Toen ik mijn bier ging ophalen zag ik mensen uit de Veldstraat komen alsof er niks gaande was, verschillende zakken van winkels, in groepjes,... Ik kijk nog wat toe van uit mijn bubbel. Ik ga af en toe eens wandelen met een vriendin en ik maakte me toch wat zorgen toen ze de laatste keer afbelde omdat ze ziek was. Maar ik krijg vooral berichtjes met de hoop om snel weer te kunnen afspreken, dat het gauw weer mag. Dus ik heb de indruk dat mijn vrienden toch ook nog wat in hun bubbel blijven.