­

#freeyourskeins

Ik ontdekte de podcast van Jo  Shinybees  tijdens de Lushalong. Ik hou wel van haar accent, ze heeft lange tijd in Zuid-Afrika gewoond en ik...

Ik ontdekte de podcast van Jo Shinybees tijdens de Lushalong. Ik hou wel van haar accent, ze heeft lange tijd in Zuid-Afrika gewoond en ik hou ook wel van haar gedachten en hoe ze dit beschrijft. Zo had ze het in de 29e episode over voornemens voor het nieuwe jaar en hoe ze dit jaar gewoon dingen wil maken die eens niet te groot zijn. Heel herkenbaar om te horen hoe je dan gaat twijfelen omdat je heupen of je schouders en dan gaat rommelen aan het patroon om teleurgesteld uit te komen.

Jo heeft ook een Goldenskein abonnement met indie dyers. Ze krijgen een foto als inspiratie en dan verven ze. Heel mooie dingen heb ik al gezien. Maar soms ook niet mijn ding, merk ik. Dit jaar heeft ze uitgeroepen als een "year of enabling" met #freeyourskein. Op de blog komt elke dag een patroon (soms gratis, soms betalend) om je te inspireren om iets te doen met die mooie strengen. Gekocht omdat de kleur zo fantastisch is, maar achteraf blijkt die streng gewoon in je mand te liggen, af en toe streel je die eens of haal je die boven en denk je hoe mooi die wel is, maar eigenlijk blijft die streng vooral liggen. Zo rond de 20ste minuut in de 29ste aflevering vertelt ze over de bedoeling, vooral de gedachte dat je mooie strengen misschien in de kringwinkel terecht komen vond ik hilarisch.

#freeyourskein lijkt me dus fantastisch, ook om iets te doen met restjes en zo kwam ik op Happy thoughts, een muts van Suvi Simola, een Finse ontwerpster. Ik volg haar al een tijdje, haar ontwerpen hebben iets simpel en ze schrijft geweldige patronen. Het was dan ook niet echt een verrassing dat dit patroon al in mijn bibliotheek zat. Heel regelmatig heeft ze kortingen, ideaal om haar patronen te ontdekken en in haar groep op ravelry loopt dit jaar ook een KAL, telkens over een langere periode.

Toen ik zag dat de boord van de muts een andere kleur heeft, moest ik aan deze combinatie denken.


De gele wol is prachtig, ze is handgeverfd door Ada Grant van Nature's paintbox. Ik kocht de streng in Schotland. Het is BFL geverfd met berberis en wede. Ik heb toen ook een andere kleur gekocht. Fantastisch, maar ondertussen liggen ze hier al vier jaar en het geel vind ik fantastisch maar toch niet echt mijn kleur. En tegelijkertijd is de wol te mooi om weg te geven.

De grijsblauwe wol is een restje van mijn twilight barley. Ik denk net voldoende voor de boord en ongeveer even dik als de gele wol. De combinatie ging alvast in mijn Ravelry queue en op een stil moment gaat deze op de naalden.

You Might Also Like

1 reacties