Secuur
10:43Het eerste werkstuk van de naailes is met de nodige vertraging toch af geraakt. Het is een zakje geworden. Op de lijst staan ook nog een schort, een zak en als uitsmijter een pyama. Het programma van de voorbije dertig jaar naar het schijnt.
Ik heb er een beetje een dubbel gevoel over. Ik ben nog niet zo overtuigd of die naaimachine wel mijn ding is, ik hou van het geluid, druk dan te hard op die pedaal en dan wordt het al gauw oncontroleerbaar. Ik heb een stukje moeten uithalen, maar ik had even goed meer moeten uithalen. Het helpt ook niet dat ik geen rood biaislint vond in dezelfde kleur als bij de opening. De rode stikzijde contrasteert misschien iets te sterk waardoor het net iets beter opvalt.
Maar ik kan honderdenéén redenen bedenken, feit is dat ik niet zo secuur ben. Voor mij is het al rap goed. Toen ik het vertelde aan collega-vriendin lachte ze hard: strepen vermijden was haar goede raad. Maar voor mijn schort heb ik ruitjes gekozen in een stevig ikea stofje, ook al niet meteen het meest gemakkelijke motiefje. Het begon al met het knippen, vastspelden zodat de ruitjes mooi vallen, al dan niet eindigen op een ruitje,... Misschien ben ik gedoemd om enkel in effen stoffen iets te maken? Of moet je daar ook secuur voor zijn.
Maar al bij al ben ik best tevreden, wat de lesgeefster dan ook mag zeggen. Ik ben aan het overwegen om mijn pyamabroek in dezelfde stof te maken.
1 reacties
Als eerste werkstuk vind ik het al een hele prestatie. Weet op de naailes kunnen ze veel vertellen maar in de confectie gaat ook niet alles volgens het boekje, Waaraan herken en zelfgemaakte rok of blouse met ruitjes. Wel als er aandacht is besteed aan het doorlopen van het stofpatroon. Kijk maar eens rond in de winkels confectie let er helemaal niet op. Conclusie hoe ver zit je dan fout als jij je ruitjes niet perfect krijgt niet ver zou ik zo zeggen.
BeantwoordenVerwijderen