Verontrustend

"Ik hoorde iets verontrustends tijdens het eten, dat ga je me toch eens moeten uitleggen." Zijn stem klonk serieus en meteen overl...

"Ik hoorde iets verontrustends tijdens het eten, dat ga je me toch eens moeten uitleggen." Zijn stem klonk serieus en meteen overliep ik het gesprek. Het was toch gewoon gezellig geweest? Wat had ik gezegd dat verontrustend kon zijn?

Hij lachte bij mijn angstige gezicht. "Je zei dat je minder gaat breien..." Ik lach wat beschaamd en vooral opgelucht. Met heel dat gedoe heeft mijn hoofd er nog niet echt naar gestaan, moet ik bekennen. Maar zie, nauwelijks waren zijn woorden koud en mijn pa betrapte mij in de garage op zoek naar die specifieke wol waar ik nu meteen iets moest mee opzetten. Ik liep al een tijdje met het idee om met de overschot van de récup die ik voor de trui van La droguerie had gebruikt een vestje uit Petites pièces et accessoires te breien. Gelukkig kon Julija mijn voorraad nog wat aanvullen en kon ik met een gerust hart opzetten.

De modellen van La Droguerie zijn altijd wel verrassend simpel maar daarom soms ook venijnig. Ik heb een kanjer van een beginnersfout gemaakt, maar ik heb ze laten zitten, ik vind dat het niet opvalt en ik ga niet vertellen welke. Ik hou wel van de steek, ideaal om voor tv te breien (wat wel handig was met de bobijn) en toch nog een beetje uitdagend. Hoewel ik voldoende wol had, begon ik toch te twijfelen en heb ik veiligheidshalve maar eerst de rug gebreid, in geval van nood had ik nog wat kleur in de voorpanden kunnen stoppen.

Ondertussen is het breien afgelopen en is het zoeken naar knopen. Uiteindelijk heb ik ook maar twee knopen in plaats van de drie uit het patroon, maar dat lijkt me zo geen probleem. Ik heb rode liggen die er wel bij zouden passen, maar ik wou het met een blauwe bloes dragen... En ook op een foto is het nog even wachten, het lukt niet meer om mijn toestel met mijn pc te laten praten.

En nu zoek ik nog iets voor de resterende bol mohair.

You Might Also Like

0 reacties