“Het is de laatste,” probeerde mijn pa me op te monteren toen hij me de keuken zag binnen strompelen. Ik zuchtte eens luid. Toen ik het station naderde, hoorde ik luide muziek. “Wtf…” mompelde de burgertrut in mij, maar toen ik de drie verschillende uniformen van de jeugdbeweging uit mijn geboortedorp zag, de geur van chocomelk, eens wuiven naar iemand die ik sinds die talloze fuiven niet meer gezien heb en een luide Offspring, een knalrecept!



In het volgende station zocht ik me dan maar zelf een koffie en hoorde ik luide verwijten als hoer en slet op het perron. Geef me dan maar een gitaar! En zet het maar eens goed luid!