Sterretje

Toen ik een kind was, had ik mijn eigen sterretje dat over me waakte. Ik herinner me hem niet meer, behalve van de verhalen. Dat hij met de ...

Toen ik een kind was, had ik mijn eigen sterretje dat over me waakte. Ik herinner me hem niet meer, behalve van de verhalen. Dat hij met de auto tot bij ons kwam omdat het zo koud was en de auto dan al opgewarmd was, anders was dat zo zielig voor zo een klein baby'tje... Dat hij liever had dat ik bij zijn vrouw sliep, zo kon hij rustig slapen en praatten wij in onze dromen maar lekker tegen elkaar. Of die keer toen dat kaarsje iets te hard brandde en ik niks mocht zeggen, maar het toch deed en het eigenlijk allemaal niks uitmaakte omdat zij mij niet verstond. Een peuter die wat brabbelt. Ik herinner me hem echt niet, wel het gevoel van gemis. Misschien dat zij het op mij overdroeg. Zijn foto die in elke kamer stond. De bezoekjes aan het kerkhof, de bloemen, de kaarsjes,... Maar als ik als het donker was naar het toilet ging, buiten zoals dit toen nog was, keek ik naar de hemel tot ik het sterretje zag...

En die avond, na The broken circle: the cover ups of Alabama, keek ik met iets meer aandacht naar de hemel. In Gent zie je niet zoveel sterren, moet ik zeggen

You Might Also Like

0 reacties