Sinds ik terug ben, kan ik moeilijk kiezen, wil ik lezen, wil ik breien, wil ik... Dat leidt tot een hoop nieuwe projecten op de naalden, aangemoedigd door het afwerken van mijn Warriston. Meestal probeer ik streng te zijn op mezelf, eentje afwerken, eentje opzetten, maar deze keer heb ik me laten gaan. Drie nieuwe projecten. En de enige reden voor die drie is omdat de eerste twee niet meteen de klik gaven om verder te doen. Eentje op dikke naalden, eentje met een lastige (lees: trage) boordsteek.

En ik weet dat het geen zicht is, het boekje van de Phildar en vooral de scherpe naalden die voortdurend uit mijn sjakosse komen priemen als ik de trein neem of naar een vergadering hol, maar ik denk dat ik het gevonden heb.

It's a bit hard, to see those needles in my hand bag and sometimes maybe a bit dangerous when I commute or go to a meeting, but I truly enjoy this project and it's hard to stop.

Het boekje kocht ik in de solden en staat vol mad men modellen. Mijn eerste gedacht viel op een leuk truitje met een simpel ajourpatroontje. Ik koos donkergrijs uit mijn voorraad en ik was vergeten hoe leuk ajour is met deze wol. Ik maakte in 2009 al hiermee een eigen patroon in lichtgrijs en ik haalde het onlangs nog eens boven. Ik weet niet of ik dit tempo volhoud, maar momenteel is het grote liefde, zoveel is duidelijk.

I bought the pattern book in sales. Phildar jumps on the mad men madness. My first project is a simple pullover with a small lace pattern. I found dark grey in my stash, a bit more fluffy, but I've knitted a lace pattern in it before and I had forgotten how great it was. I don't know if I'll keep up this speed but it's big love at the moment, you can tell.