"Het is nog niet voorbij," zuchtte de apotheker. Ik had hem net aan de telefoon bezig gehoord over de twee streepjes en het leek niet over een zwangerschapstest te gaan. "Ik heb er ook twee", zei ik. "Ok, ik ga eerst deze klanten bedienen en dan doe ik mijn pak aan, ok?"

De zelftest was positief en PCR bevestigt dat dan, want vals positief lijkt niet te bestaan. Ik hoestte al weer een paar dagen en aangezien ik mijn medicatie voor de pollenallergie heb afgebouwd, stak ik het daar op. Tot iemand van de collega's die ik op de conferentie had ontmoet me vertelde over haar positieve zelftest. Het streepje kleurde zonder twijfelen, lichter van kleur dan het controlestreepje, maar niettemin duidelijk aanwezig. 

Zeven dagen isolatie, maar ik voel me goed en ga gewoon blijven werken, als het zo blijft voelen. Ik heb mijn ticket voor Rock Werchter op ticket swap gedropt en ook al de andere plannen geannuleerd. Mijn frigo is leeg omdat ik er een week niet was en ik bestelde vandaag online om morgen geleverd te worden. De apotheek hield het op isolatie, zoveel mogelijk mensen mijden, maar niet zo strikt als het geweest lijkt te zijn geweest. Ik ga natuurlijk mijn mondmasker dragen als ze leveren maar het leek me een betere oplossing dan zelf naar de winkel te gaan. Mijn diepvries is goed gevuld, vanuit mijn schrik dat ik zonder eten zou vallen, maar dat is nogal beperkt qua opties, tenzij ik spaghetti als ontbijt zou beginnen eten ofzo.

Ik verwittigde iedereen met wie ik in een workshop had gezeten en de reacties waren positief, liever een persoonlijk bericht dan een anonieme beller die niet wil zeggen van wie het komt. Ik hoop natuurlijk dat niemand positief test. Ik voel me niet ziek, er is een hoest, maar ik kan blijven werken en dat ga ik dan ook maar doen. Ik voel me eerder wat gelaten, het is niet wat ik verwacht had, maar niet onoverkomelijk.