Er was eens... zo beginnen alle sprookjes en zo beginnen ook alle sprookjes en verhaaltjes die ze bij Forced Entertainment verzinnen. Met zeven waren ze, gehuld in een rode veloursen doek en een kartonnen kroon. Ze zaten op een rij en brachten een marathon van zes uur. Als publiek kon je vlot binnen en buiten wandelen en je kon zelfs ook later binnen wandelen.

Het begon heel klassiek: "Once upon a time... there was a king..." De acteur begon met de klassieke opener en vervolgde dan met het verhaal dat hij of zij bedacht tot een andere acteur hem of haar onderbrak met stop en daarna zijn of haar verhaal begon met "Once upon a time". Ze begonnen met hun zeven van voor op een stoel maar konden ook verder op het toneel gaan staan of zitten om op krachten te komen.

Het was heerlijk om te zien hoe het gezelschap op elkaar ingespeeld is. Soms wisselde het hoofdpersonage van het ene verhaal in het andere "an old king" werd dan "a young queen", of soms veranderden ook eigenschappen en situaties. Bepaalde zaken doken doorheen de verhalen op als een soort van rode draad of lieten waarschijnlijk ook toe om aan de andere duidelijk te maken dat ze vastliepen. Sommige verhalen bouwden op elkaar voort. Andere werden heel snel afgebroken, soms terecht, soms onterecht. Soms zat er ook één enkele acteur van voor op het podium en leek het soms wel wat afzien.

Het toneelgezelschap komt uit Sheffield, Verenigd Koninkrijk en het is dan ook geen wonder dat er ook verhaaltjes opduiken over boze eilanden die het liever alleen doen. Er werd ook ingespeeld op wat er gebeurde in de zaal, iemand die struikelde op de trap of een telefoon die een geluid maakte werden geïntegreerd.

Ik was er vanaf zes uur en hoewel ik me voorgenomen had dat het geen must was dat ik alles zag, ben ik toch tot het einde blijven zitten. Ik ben één keer naar buiten gegaan voor een sanitaire stop maar mijn nieuwsgierigheid joeg me weer naar binnen. Het gezelschap demonstreert als geen ander de kracht van verhalen te vertellen en hoe dit ook overeind blijft in digitale tijden. Het gebeurde meer dan eens dat ik bijna kwaad keek naar degene die een spannend verhaal onderbroken had.

Er is nochtans nog veel te zien bij Vooruit tijdens het openingsweekend en een combinatie leek dan ook ideaal. Maar het is er niet van gekomen. Net zoals ik een hoop andere dingen heb laten schieten. Ik weet niet waarom iedereen dit weekend kiest om af te sluiten of op te starten. Voor mij zorgt dit voor keuzestress. Een voorstelling van zes uur die ik boekte bij het samenstellen van mijn programma helpt dan wel om de keuze te maken in mijn plaats.

"And on the thousandth night... van Forced Entertainment, gezien op 29 september 2018 bij Vooruit.