EYF notes
22:28Gisteren waren er heel wat problemen met de bussen om tot het festival te geraken door wegenwerken. De organisatoren hadden dus aangeraden om andere buslijnen of de trein te nemen. Aangezien ik vlakbij het treinstation logeer, trok ik naar het station. Ik stapte naar het infoloket en vroeg mijn ticket. "All people going to Slateford today wear nice knitted shawls and hats," merkte hij op. Ja, er is een wolfestival in de Corn Exchange antwoordde ik. Hij zegt dat mijn ticket 2,40 pound zal kosten maar dat mijn volgende trein pas binnen 55 minuten is. Terwijl ik kleingeld zoek, vraagt hij of ik gehoord heb wat hij zei. Ik knik en zoek verder. Hij schudt het hoofd en onderbreekt me. "Je bent sneller te voet dan op de trein te wachten", hij haalt zijn gsm boven om het me te tonen. "41 minuten en dat is een gemiddelde persoon," zegt hij nog. Hij toont me de weg op mijn kaart en ik besluit te stappen. "I saved you 2,4 pounds, you can spend it on wool," lacht hij nog.
Kwart voor tien, aan de stand van Brooklyn Tweed:
"Do I know you? You look familiar?" Ik schudde het hoofd en was al lang blij dat ik zelf Jared Flood had herkend. Hij had er duidelijk zin in. "We want you to feel at home at our booth, you can touch, you can pet the yarn, please do."
Rond half elf als ik Louise en Meghan zie:
"You already went crazy, I know you, Patricia." En dan toonde Louise de wol die ze kocht met dat enthousiasme uit haar podcast, bijgestaan door Meghan en je kan al raden waar ik ging kijken.
Rond elf uur in de rij voor koffie en thee, zegt een vrouw tegen haar man:
"Oh I want that yarn, but first coffee. Maybe you need some brownie as well, it's going to be heavy for you..."
Rond een uur als ik thee drink en iets eet:
"He comes along, carries my bags and brings me coffeee."
"He's a keeper!"
"Definitely!"
1 reacties
Wat een heerlijk bericht, makes me smile :-)
BeantwoordenVerwijderen