*Ik heb tegenwoordig niet veel zin om iets te schrijven, dus hou ik het bij korte stukjes.*

Met dit stukje veroveren The Problem ladies nog maar eens mijn hart. Er wordt meer dan eens gelachen met het aantal projecten die op mijn naalden staan, maar het is een recht.

Today, we have the freedom to work on as many projects at a time as we want to. Like all rights, if we don’t use it, we don’t deserve it, and we are in grave danger of losing it. (...)
We have always maintained that knitting is spoze to be fun. Working on one project at a time, and finishing that project right down to the button bands and weaving the last stinkin’ end is nobody’s idea of fun. Starting is fun. Knitting is fun. Finishing, even, is fun, when you find some old project at the back of the closet and realize that you could finish it in one hour and wear it to that Eighties-themed party tonight.

En was dat een goede tekst om me ervan te weerhouden om Farinelli aan te schaffen, zeker nu Ysolda ook de korte versie en zonder vingers heeft gepubliceerd?