Lotte verkoopt die natuurlijk ook aan niet-bruiden. En ik voelde me alleszins niet aangetrokken tot de kant met alle bleke kleuren. Ik wist al op voorhand dat ik een kleur wou en ook al redelijk aan welke tinten ik dacht. Het bleek makkelijker dan ik dacht, gewoon omdat er van mijn tweede keuze onvoldoende was voor een volledige sjaal. 
We kregen wat uitleg en voorbeelden van wat we konden doen. Het gaat om een tricot steek maar door de grootte van de steek aan te passen krijg je een ander effect. Ik had op voorhand mijn zinnen gezet op de verticale strepen, maar ik was niet overtuigd toen ik die in het echt zag. Niet omdat die niet mooi is, maar omdat ik het niet zag bij mezelf. 
Tegelijkertijd speelde ik met het idee om er een boordje van te maken. Asymmetrisch. 
De 200 steken opzetten bleek makkelijker dan als je dat met priemen moet doen en de rijen gingen ook vlotjes. Al was het wat zoeken met de gewichtjes. Het ging misschien zelfs wat te vlotjes, waardoor ik gaatjes kreeg aan de zijkant en Alexander al eens moest inschakelen om steken op te halen. 
Je krijgt ongelooflijk snel resultaat, op een paar minuten brei je snel een paar centimeters. Het is ook meteen een uitdaging om er nog met je gedachten bij te zijn, want het was op zo'n momenten dat ik de gewichtjes er liet afdonderen. 
Op een paar uur breide ik 752 rijen van 200 steken, ik weet niet hoe lang ik daarover doe met de hand maar dit is wel fijn. Het is anders natuurlijk maar ook wel fijn. 
De sjaal moet nog gewassen worden en de randjes moeten geblockt worden. Maar ik deed die al eens aan natuurlijk.