Mezelf

Ik lag in bed en ik keek hem aan. Ik voelde geen schaamte, ook al was ik naakt. Ook al is het duidelijk dat ik te veel weeg, al zijn er roll...

Ik lag in bed en ik keek hem aan. Ik voelde geen schaamte, ook al was ik naakt. Ook al is het duidelijk dat ik te veel weeg, al zijn er rolletjes en weet ik wat nog meer. Er was vast wat haar dat ik vergeten was en misschien had ik ook wel gesnurkt. Het kon me niks schelen, ik wou geen indruk maken, ik was gewoon mezelf en hij mocht blij zijn dat ik er was. Klinkt het arrogant? misschien, maar zo voelde het, ik kom van ver met mezelf graag te zien en mild te zijn. Het was een lastige periode, het alleen zijn weegt door en je gaat aan jezelf twijfelen. Mensen, ah mannen, vragen je aandacht en verdwijnen weer als het hen uit komt. De excuses zijn eindeloos en op de duur hoor je enkel nog blablabla. "Je was er niet klaar voor, maar bij haar is dat geen probleem?" "Het kon geen liefde zijn, maar er was respect...". Ah, wie hou je voor de gek. Ik vond niet altijd de moed om me op te laden om me zelf te verkopen op de zoveelste app of bij de zoveelste match die dan toch verdween voor het goed en wel de moeite was. Om van het hele stalking gedoe nog maar te zwijgen dat me meer raakte dan ik wil toegeven. Ik bedacht al eerder dat ik te oud ben om me iets aan te trekken van bepaalde ideeën, maar nu voel ik me blijkbaar ook gewoon goed genoeg in mijn vel. Ik stelde het vast, die ochtend, zo maar in een flits besefte ik het: ik ben goed genoeg. En weet je, het voelt zo goed. 

You Might Also Like

1 reacties