­

1 jaar

Vrijdag was de vrijdag voor de herfstvakantie en kon ik zeggen dat ik één jaar geleden een heel zware migraine-aanval had. Eentje zoals nooi...

Vrijdag was de vrijdag voor de herfstvakantie en kon ik zeggen dat ik één jaar geleden een heel zware migraine-aanval had. Eentje zoals nooit tevoren. Met overgeven, duizeligheid, aura's en natuurlijk veel hoofdpijn. Thuiskomen was nog nooit zo'n opluchting en ik spendeerde de rest van het weekend in bed. Ook al was er een naaiweekend gepland, het lukte niet met de beste wil van de wereld.

Dat ik het nog weet heeft ook te maken met het vervolg. Ik had sindsdien elke dag hoofdpijn, steeds op dezelfde plaats. Ik had last bij hevig zonlicht en droeg dus vaker dan normaal een zonnebril. Ik werd wakker in het midden van de nacht van de hoofdpijn. Ik werd wakker met de wekker met hoofdpijn. Pijnstillers hielpen vaker niet dan wel. En ja, ik heb verschillende geprobeerd.

Ik trok na een paar weken naar de huisarts. Zij stuurde me naar de neuroloog. Ik kreeg scans en pillen voorgeschreven en na een paar weken probeerde ik andere pillen. Het zorgde soms voor wat opluchting, de pijn was minder of verdween al eens een uur. Maar telkens ik hoop koesterde sloeg het weer genadeloos toe. Ik had geen grote aanval meer, ik viel wel flauw op pasen, wat me een nacht in het ziekenhuis bezorgde. En 9 nietjes in mijn hoofd, heel stoer, maar de hoofdpijn bleef. Er waren af en toe wel redenen om de behandeling nog niet te veranderen, zoals de nietjes, het allergieseizoen enzo.

Maar na drie weken zomervakantie trok ik terug naar mijn huisarts. Ook zonder de stress van het werk die al eens als oorzaak werd aangeduid, had ik hoofdpijn en ik deed elke dag waar ik zin in had. Ik belandde dus onlangs terug bij de neuroloog. Ze schudde het hoofd bij mijn verhaal, ze had gehoopt dat ik toch een paar maanden verlost was van de pijn en die nu terug opdook. Ik wou nog protesteren dat zij gezegd had dat ze me nooit nog wou zien en de huisarts wel kon opvolgen. Maar goed, ik kreeg opnieuw nieuwe pillen. De apotheker fronste opnieuw de wenkbrauwen en ik moest langzaam overschakelen. Opnieuw ging dat samen met allerlei bijverschijnselen. Maar voor het eerst kan ik zeggen dat er al een paar dagen zonder hoofdpijn waren. De eerste dag wist ik zelfs niet goed wat het was, maar ik had het gevoel dat ik iets miste.

En dus besliste ik om dit weekend rustig aan te doen. Ik boekte een afspraak over gezichtsverzorging in een leuke winkel in Gent, liep langs bij de Beo Versmarkt en kocht een hoop noten en bulgur. Ik at er een heerlijke pastinaak risotto met geroosterde champignons voor ik chocoladen truffels  ging ophalen en dan was het tijd voor een massage.

In gedachten overliep ik wat er in huis was en met nog wat brood was er voldoende voor de rest van het weekend. Ik had nog een pompoen liggen van de biomarkt op zondag en het leek me een goede combinatie met de bulgur.

Het boek Honger van Madame Zsazsa zorgde voor de bevestiging en extra ingrediënten die het wel af maakten. Ook al had ik deze keer ook niet alle ingrediënten in huis. Maar de kleurrijke couscoussalade is wel goedgekeurd. En ja, in haar boek, staat pompoen maar als één van de extra groenten, maar als je de andere groenten niet in huis hebt is dat ook goed. Ik zocht noten in mijn voorraadpotten. Er was look en olijfolie in huis. De gedroogde tomaten van bij Beo markt leken me ook wel een goede keuze. Ik roosterde de pompoenpitten samen met de pompoen en ik ging munt plukken in de tuin. Ik had geen citroen in huis, waar ik toch eens zou moeten aan denken, maar er lag nog wel een rood pepertje in de koelkast. Deze week was de berloumi bij Ohne al uitverkocht toen ik langs ging en dus dook ik in mijn diepvries en pelde garnalen. Een beetje Mme Zsazsa en een beetje mij dus. Maar vooral overheerlijk voor een rustige zondag.


You Might Also Like

0 reacties