Joanne Harris is de dame achter chocolat en lollipop shoes*. Twee boeken die ik u van harte kan aanraden, logisch dus dat ik benieuwd was naar meer van deze dame. Blue eyed boy dateert van 2010. De schrijfster haalde haar inspiratie uit een moeilijke periode, ze had eigenlijk geen zin om te schrijven en verloor zich wat op het internet. Onder een pseudoniem maakte ze online vrienden en verzon ze verhalen. Blue eyed boy speelt zich dan ook af op een internetforum. Mensen posten er verhalen, al dan niet echt gebeurd en geven elkaar commentaar. BB is zo een personage, een man in zijn veertiger jaren die het verhaal van zijn jeugd lijkt te vertellen, doorspekt met allerlei moordneigingen. Ook Albertine is een online personage met een moeilijk verleden. BB en Albertine lijken elkaar te kennen, zelfs een verleden te delen. We krijgen zowel in zijn als in haar verhaal inzicht, via wat ze online zetten, soms met een paswoord. Ze zetten ons meermaals op een verkeerd been, waardoor het boeiend blijft. Telkens ik dacht dat ik het verhaal doorhad bleek er een puzzelstukje niet op zijn plaats te vallen en meer nog, de afbeelding van de puzzel werd compleet anders. Ik had het boek mee naar een congres in Italië, ergens eind juni. Ik was lang onderweg en het was een boeiende metgezel. Spijtig genoeg lukte het me niet om snel weer de draad op te pakken, maar het is dan toch gelukt. Ik vind het een aangenaam boek, het wordt geklasseerd onder de donkere psychologische thrillers, wat ik een beetje te donker vindt, maar het is wel een verhaal dat onder je huid gaat kruipen. De personages spelen met fictie en realiteit en doen dit op een uiterst entertainende manier. Wat mij betreft, geen absolute must-read, maar toch wel een aanrader als je zin hebt om je te verbergen in een boek. *Oh, en kijk er is een derde boek van Vianne, Roux en Anouk