­

wit enzo

Hij kwam langs op zaterdagmiddag, we waren al druk in de weer maar eigenlijk nog lang niet zo ver als we zelf gehoopt hadden. "Ja...



Hij kwam langs op zaterdagmiddag, we waren al druk in de weer maar eigenlijk nog lang niet zo ver als we zelf gehoopt hadden. "Ja, we willen nog schilderen voor u maandag komt, zeker het plafond." Hij keek omhoog en keek bedenkelijk. En nee, we hadden nog niet alle keukentoestellen. Stom natuurlijk en volledig mijn fout, gewoon vergeten en toen bleek het al zo ver. Op woensdagavond kwamen ze langs, vele dozen en met moeite plaats. De mannen waren wel super vriendelijk en ik blijk ze ook regelmatig in de vooruit te zien. Er lag stof langs alle kanten, maar opruimen had geen zin want 's anderendaags waren ze daar terug. Ik had zin om te janken toen ik de deur open deed toen ik thuis kwam, gelukkig snelde een vriendin te hulp.

Maar zaterdag dus, we ruimden op en gingen naar het containerpark. De grillpan en nog een hoop andere dingen gingen ook mee en ik haalde mijn schouders op. Ik zou wel een nieuwe kopen, wat ik meteen een lastige gedachte vond. Maar het ding was niet meer veilig en echt wel versleten.

En dan gingen we naar de winkel van de keukentoestellen met een krasje. We hadden al wel wat ideeën, maar eigenlijk zou het ook wel praktisch zijn om die uit de winkel mee te nemen. Voor de microgolf en de oven lukte het zowaar, de vorige reeks, een ferme korting, voor de gasplaat vonden we niet meteen een alternatief. Ik denk dat mijn goesting al op het toestel in het boekje stond en deze werd dus besteld. We trokken nog naar de lichtenwinkel om van de solden te profiteren, tevergeefs, maar de plannen kregen wel vorm.

Om zes uur zat ik op de stoep het netje voor de verfborstels aan het uitkuisen, we moesten er nog aan beginnen. "Zo hard werken, mijn kind", zei de commeere van wat verder in de straat. En na de afhaalindiër werd er eindelijk geverfd, plafond en muren, zelfs waar de kasten voor staan. En zondag de tweede laag, voor we de deur achter ons dicht trokken.  En witte verf, je ziet dat dus niet en echt motiverend is dat bij momenten niet.

En kijk, zo zag het er maandagavond al uit. Gsm-foto's met kunstlicht, maar blij dat ik ben, je hebt er geen idee van.

You Might Also Like

6 reacties

  1. Wow, dat ziet er zowaar als een echte keuken uit! mooi!

    die winkel voor keukentoestellen met een krasje, is dat Lagrange?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat ziet er veel beter uit dan bij ons! Ik ben blij voor u! (en hopelijk binnen de twee maanden ook voor mezelf ;-) )

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik kan er echt wel inkomen dat je er blij mee ben. Wij moeten zo waar nog aan alles beginnen... voor de tweede keer.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Anne, nee Loeters (en de kookplaat is binnen, amper drie dagen!)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Aha, ok. Loeters kende ik ook al, Lagrange was een nieuwe waarvan ik onlangs hoorde. Altijd interessant om weten, binnenkort moeten we ook eens wat oude sloren vervangen.

    BeantwoordenVerwijderen