Kort
14:14"En bent u tevreden?" Ze vroeg het toen ik afrekende en hoewel ik beleefd ben opgevoed lukte het niet om een beleefde ja over mijn lippen te krijgen. Het werd een ça va en blijkbaar was mijn blik voldoende om niet verder te vragen, ook al lag het op het puntje van haar tong.
Een vrije dag en onverwacht eentje voor mij alleen. Dus in een opwelling haal ik de Flairbon boven en ik trek naar één van de kappers zonder afspraak. Eentje met een reputatie voor lang wachten. Maar dankzij het McDonaldisationsysteem valt dat niet meteen op, er is iemand die je verwelkomt, iemand die je haar wast en iemand die knipt. Er staan tien stoelen om te knippen in twee ruimtes, de muziek klinkt luid en allesbehalve rustgevend. Als je haar gewassen wordt kijk je noodgedwongen op vier schermen met van die lichtsignalen. Maar de koffie is lekke en de koek erbij ook. Ik heb mijn krant bij en dat is geen overbodige luxe. De man die naast me zit wil zijn haar graag kort, ik vind het nu al kort maar het moet korter. De kapster doet haar best maar veel korter kan niet, haar vingers zitten in de weg, dan maar de tondeuze. Ik krijg een andere kapster en ook hier discussie. Ik wil het kort, zij vindt dat geen goed idee. "Met uw gezichtje", ik denk dat alleen kapsters met verkleinwoorden spreken tegen volwassenen, de rest reserveert dat voor kinderen. Vanachter wil ze het wel opknippen. Ja, kort echt waar. Ze haalt er zelfs al de spiegel bij maar ik ik zie haar bezig en de vier cm haar die naar beneden dwarrelt is niet wat ik onder kort versta.
Ik bedenk me hoe het de vorige keer was, zo twee jaar geleden toen ik met een jongenskopje de kapperszaak (een andere) verliet. Ik heb toen ook ingegrepen herinner ik me. En ik heb achteraf veel complimentjes gekregen. Dus ik probeer het opnieuw, echt waar, kort een jongenskopje, en ik verlies het pleit. Ze ziet het niet zitten.
Als ik haar er op wijs dat de ene sliert langer is dan de andere is ze nog aan het controleren. En die paar haartjes die langer lijken zijn het niet echt, maar als ik er op sta wil ze ze wel afknippen. Ja dat wil ik graag, want ze zullen nog wel tegendraads doen. Ik ben buitengekomen met een klassieke carré, niet echt Twiggy dus.
De volgende keer toch maar naar mijn favoriete janet terug, bon of geen bon.
4 reacties
Jamaar Patricia, ge weet toch: bij zo'n post hoort een foto hé!
BeantwoordenVerwijderenVlieghavenpersoneel spreekt ook in verkleinwoorden: mijn stoerste bergschoenen werden ooit als "schoentjes" bestempeld maar voor de zekerheid toch even meegenomen voor uitgebreid onderzoek!
BeantwoordenVerwijderenIk ben tevreden teruggekeerd, al wou ik ook nog korter aan één kant, maar dat kon wegens de kleuring niet (of ik zou een zebra-effect hebben, dus ik heb het maar wijselijk gelaten voor wat het was). Ik had echter geen flairbon. Misschien daardoor ;-)
BeantwoordenVerwijdereneigenlijk ga ik niet graag naar de kapper, en dat is allemaal gekomen doordat ik -ondertussen reeds jaaaaaaaren geleden- daar eens VIER uren heb gesleten en ik kreeg het zodanig op mijn heupen dat ik bijna was weggelopen met de krulspelden nog in mijn haar! De kapster nam er altijd maar onverwachtte klanten tussendoor, en toen zei ik nooit meer. Hierna heb ik jaren zelf mijn frou-frou geknipt en mijn wederhelft kortwiekte me langs achter.
BeantwoordenVerwijderenSinds kort heb ik hier in mijn eigenste straat een heel lieve kapster ontdekt, en die knipt mijn haren (zonder wasbeurt en krulspelden weliswaar) voor slechts 11€! Tiens, van dit verhaaltje kan ik bijna zelf een logje maken, doe ik misschien ook ;-))) lieve groet, Hilde