"Ze had haar fouten, ik heb de mijne, zijn er andere? Ik denk het niet. Maar het is gegaan en dat is het voornaamste. En ze mogen zeggen wat ze willen, ja, de laatste jaren heb ik mijn leven rond haar georganiseerd. Maar ik zou het zo opnieuw doen en ze hoeven mij niet te zeggen dat er weinig zijn die dat zouden doen. Ik heb daar geen zaken mee. Ik heb het gedaan, en ik zou het zo weer doen. Want ik denk, echt waar dat als ik het geweest was, zij dat ook zou gedaan hebben. Ze was me te dierbaar om het niet te doen."

Soms komen de woorden in een waterval eruit, soms staart hij voor zich uit. Altijd is er die krop in de keel, dat gevoel van machteloosheid omdat niks hem kan troosten of opbeuren.