Je kan maar beter niet met mij discussiëren voor het moment. Er valt geen land mee te bezeilen. Ik heb het in mijn kopke gestoken en nee, ik weet ook niet hoe het allemaal te regelen valt maar het zal wel lukken. Ik zie niet in waarom ik nog langer zou moeten wachten. Het moet vooruit gaan, het heeft nu wel lang genoeg geduurd en ik weet niet hoeveel meer ik nog aan kan en ja, ik weet dat het ook niet helemaal dat zal zijn, maar het moet gewoon. Ik weet ook niet hoe...





Voilà, dat moest er eens uit.