­

In de maandagrush

En dan sta je daar voor die nieuwe kleerkast. Mijn lief had al laten vallen dat hij ze in gebruik had genomen. Oe, maar die is nog niet scho...

En dan sta je daar voor die nieuwe kleerkast. Mijn lief had al laten vallen dat hij ze in gebruik had genomen. Oe, maar die is nog niet schoongemaakt. Zo vuil zag die er toch niet uit, haalde hij zijn schouders op. Tijd voor actie dus. Ik met een vochtig doekje alle planken afgaan. Zijn gerief van de staander naar de kast verhuizen. Dat hemd gaat hij toch niet meer aandoen? Hop naar de kringwinkel. De t-shirts in hoopjes: mooi, bwa en weg. Hij kwam zich moeien, er verhuisden een paar stukken van stapel. Maar de kast zag er nog altijd leeg uit. Veiligheidshalve werd ik aangemaand om mijn eigen spullen op te bergen. De curverbox werd er bij gehaald, de dressoirkast werd geleegd. En het verdict was rampzalig. Zolang de wasmachine niet geïnstalleerd is en dat andere huis de functie van was en plas heeft. Lekker handig, kan ik de deur dicht trekken en vergeten hoeveel kleren nog gestreken moeten worden. Maar gisteren was het zuchten. In de nieuwe kleerkast hangt één winterbroek, twee zwarte kleedjes, waarvan eentje uit de zomercollectie, het andere zou winter moeten zijn maar zonder mouwen, wat topjes, t-shirts,... Het vroeg om een drastische ingreep of een portie creativiteit. Het werd het zomerse zwarte jurkje, overgooier met sous-pull, zwart afgewerkt met een grijskleurige panty met motief, een grijs truitje en ja, zwarte botten waren beter geweest, maar die staan ook al in het andere huis. Tijd om echt te verhuizen.

You Might Also Like

0 reacties