... is weer voorbij voor je beseft dat het begonnen is, maar ik moet u dat vermoedelijk niet vertellen. Het weekend stond ten huize no butterfly in het teken van de stoel, jawel, de stoel. Misschien herinnert u zich nog dat we een stoel gevonden hadden, alleen wisten we niet waar en of die verkocht werd in Gent. Na wat zoeken gingen we aankloppen bij het stoelenparadijs dat onze keukenadviseur aangeraden had. Ja, ze had de Jam staan, maar zouden we dat wel doen? Het leek haar niet te passen bij de keuken die we haar beschreven. Een echte no-nonsens vrouw die ons meteen voorstelde om de stoel mee te nemen en eens te testen. Ons maagje begon inderdaad al wat te knorren en dus grepen we haar voorstel met beide handen aan. Ze had de stoel niet in de correcte hoogte maar met het andere model konden we dat wel eens testen. Het leek mij een beetje te laag, maar mijn lief had er minder problemen mee. En toen we begonnen te meten bleek onze keuken vier centimeter hoger gemonteerd te zijn dan we gevraagd hadden. Ik had tijdens het groenten snijden al de opmerking gemaakt dat ik beter talons aan doe en het is dus inderdaad hoger dan verwacht. Mijn tevredenheid over onze keukenbouwer slinkt langzaam. Oh ja, we kunnen de Jam met pompsysteem bestellen, alleen is die natuurlijk een stuk duurder. Bovendien vind ik die andere poten gewoon eleganter. Of we zoeken nog wat verder, want het is een smak geld, zeker toen ik het in Belgische franken begon uit te rekenen. Vragen, vragen, vragen...






Trouwens, ik ben een jobke aangeboden in het stoelenparadijs, enkel op zaterdag zijn ze open voor particulieren maar ze bood het me spontaan aan toen ik wist waarom bij een stoel twee verschillende hoogtes stonden (zithoogte en hoogte van de leuning).